คิดถึง...

作曲 : BNK48 Office

作词 : BNK48 Office

Mata anata no koto

Kangaeteta

นอกหน้าต่าง

ก็เหมือนอย่างเก่า

ยังเผลอเฝ้ามองอย่างนั้น

หากว่าฉันไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

คงไม่รู้คืนวัน วันต่อไป

รักเก่าๆ ไม่ลบไม่เลือน

ภาพรักวนเวียนกับใจ

ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าควรตัดใจ

เกินที่คนอย่างฉันจะทำอะไร

ปล่อยไปต้องปล่อยไป

ในสักวัน

ฉันคงลืมได้เอง

ถ้าเราชอบใครสักคน

รักเค้าล้นในจิตใจ

เวลาจะเดินเร็วเกินไปในความรู้สึก

แค่เพราะนึกว่าอยากเจอ

ไม่รู้เธอไปอยู่ไหน

ใครพาดวงตะวัน

พลันลับลาจากขอบฟ้า

แค่เพียงลมแผ่วเบา

เพียงถอดใจ

ก็เหมือนจะยิ่งไกลห่าง

ช่างเปราะบางอย่างใคร

เคยบอกไว้

หวั่นไหวเกินไปอย่างนี้

อัดอั้นเหลือเกินบอกใคร

เจ็บปวดยากเกินเข้าใจ

จะมีไหมสักคนเข้าใจ

Mata anata no koto

Kangaeteta

ไม่ว่าใคร สุดท้ายคงยอม

ต้องแพ้และเป็นอย่างฉัน

สิ่งที่ฉันนั้นคิดจะเปลี่ยนแปลง

บอกตัวเองต้องทำได้สักวัน

ฉันจะลืม ลืมรักเก่าๆ

ค่อยลบมันไปจากใจ

ความรู้สึกความรักที่มีต่อเธอ

ปล่อยมันอยู่ในฝันให้มันหลุดลอย

ปล่อยมันไปจะปล่อยไป

ลองให้ใจ

หาตัวเองให้เจอ

ค่ำคืนที่เธอหลับแล้ว

เธอรู้ไหมฉันยังพร่ำเพ้อ

หลับตาไม่ลง

ไม่คุ้นเคยความโดดเดี่ยว

เหลียวมองไปเห็นแต่เธอ

เจอภาพนั้นเธอกับฉัน

เหม่อมองเพดาน

ก็จ้องไปอย่างเลื่อนลอย

หมอกบางตอนใกล้เช้า

ราวกับฝัน

บางครั้งก็แยกไม่ออก

หลอกตัวเองกับความ

รู้สึกดี

ฟังเสียงนกร้องอย่างนั้น

ได้ยินเสียงเธอในฝัน

เจอะเจอหน้ากันก็ฝัน

ได้แค่นี้ฝันเดิมๆต่อไป

Mata anata no koto

Kangaeteta

นอกหน้าต่าง

ก็เหมือนอย่างเก่า

ยังเผลอเฝ้ามองอย่างนั้น

หากว่าฉันไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

คงไม่รู้คืนวันวันต่อไป

รักเก่าๆ ไม่ลบไม่เลือน

ภาพรักวนเวียนกับใจ

ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าควรตัดใจ

เกินที่คนอย่างฉันจะทำอะไร

ปล่อยไปต้องปล่อยไป

ในสักวัน

ฉันคงลืมได้เอง

ช่างโหดร้ายเมื่อเหงา

เฝ้าแกล้งคืบคลานเข้ามา

อย่างช้าๆท้องฟ้า

นั้นก็เริ่มหม่นมัว

กลัวอดกลั้นไม่ไหว

ให้น้ำตารินออกมา

แค่เพียงบางๆ

อยากให้ในวันนึง

ภาพเธอจางจากฉันได้ไหม

จะไม่คิดคิดถึงอีกต่อไป

ใจคงพอแล้วตอนนี้

แม้ไม่อาจ

ลืมได้สักที

ก็หวังมีปาฏิหาริย์

อธิษฐานทั้งรู้อยู่แก่ใจ

ไม่มีวันไม่รักเลยสักที

ฉันไม่เคย

ลืมสักนาที

ไม่รู้ควรทำอย่างไร

Mata anata no koto

Kangaeteta

นอกหน้าต่าง

ก็เหมือนอย่างเก่า

ยังเผลอเฝ้ามองอย่างนั้น

หากว่าฉันไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

คงไม่รู้คืนวัน วันต่อไป

รักเก่าๆ ไม่ลบไม่เลือน

ภาพรักวนเวียนกับใจ

ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าควรตัดใจ

เกินที่คนอย่างฉันจะทำอะไร

ปล่อยไปต้องปล่อยไป

ในสักวัน

ฉันคงลืมได้เอง...