Dusk

เหมือนชีวิตฉันถูกสาปไว้ด้วยชะตา

เวลาที่ผ่านไปแต่ละวันต้องเฝ้ารอ

ไม่เคยได้สัมผัสความรักจากผู้ใด

ได้แต่ใฝ่ฝันให้ตัวฉันหายไป

จนหนีออกมา

ให้เห็นด้วยตา

ทุกสิ่งเปลี่ยนความหมาย

และได้เจอเธอช่วยชี้ทาง

เพียงไม่กี่ครั้ง

แต่ฉันก็ยัง

จำได้ตลอดมา

ดั่งฝันได้เป็นจริง

บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่

แม้ตะวันลาลับไป

ยังมีแสงจากดวงจันทร์

คอยเตือนฉันว่าเธอไม่หายไป

เพราะแสงของตะวัน

ยังส่องจันทร์อยู่ไม่ไกล

ฉันจะจดจำไว้

นานแสนนาน

ชั่วนิรันดร์

แล้วฉันก็คงต้องยอมรับกับชะตา

ไม่อาจจะทนไหวทรมานไปทั้งหัวใจ

โลกที่ได้เห็นบอกกับฉัน

ว่าไม่มีอะไรหยุดยั้งเส้นทางนี้

เพียงแค่หลับตา

ปล่อยให้เวลาแปรเปลี่ยนตัวของฉัน

จากนี้สองเรานั้นจะลืม

หมดคำบอกลา

ไม่เหลือน้ำตาให้ไหลอีกต่อไป

รวมถึงความทรงจำ

บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่

แม้ตะวันลาลับไป

ยังมีแสงจากดวงจันทร์

คอยเตือนฉันว่าเธอไม่หายไป

เพราะแสงของตะวัน

ยังส่องจันทร์อยู่ไม่ไกล

ฉันจะจดจำไว้

ก่อนที่ฟ้า

This is our Lullaby

Please Keep all the memories

Before we're out of time

We wish for eternally

ยังจำคำสัญญา

ว่าทั้งสองเรานั้นจะเป็นนิรันดร์

แต่ลืมตาขึ้นมา

ความทรงจำก็หายไป

ไม่เหลือคราบน้ำตา

เพียงสักหยดทิ้งเอาไว้

เธอนั้นเป็นใคร

จนสุดท้ายเธอและฉัน

ไม่มีวันที่ได้พบกัน

โลกที่ไม่มีเธอ

มันช่างไร้ความหมาย

ไม่เห็นแสงตะวัน

แม้แต่จันทร์ยังเลือนหาย

ไม่เป็นไรขอเพียงใจ

นั้นมีแสงส่องไปถึง