อัดอั้นตันใจ

อัดอั้นตันใจ - พนม นพพร

Written by：พนม นพพร

อัดอั้นตันใจ แทบเป็นบ้า

บีบคั้นอุราผมอยู่ร่ำไป

พี่น้องขาด

ความปรองดองรักใคร

ผมเป็นน้องจะพูดอย่างไร

อัดอั้นตันใจอยู่ทุกวัน

แก่งแย่งชิงดีและชิงเด่น

ดั่งนี้ใช่เป็นสายเลือดเดียวกัน

มุ่งหมายแต่คอยที่จะห้ำหั่น

คิดอิจฉาคอยด่าแช่งกัน

บางคนเดียดฉันท์ไม่มีวันดี

พ่อ แม่

มีแต่ความกลุ้มกมล

ว่าใครไม่ได้สักคน

จำฝืนทนทุกข์โศกทวี

ขิงก็รา

ข่าก็แรงขัดแย้งชิงดี

น้ำตาพ่อ

แม่ไหลปรี่

เพราะต่างมี

แต่ความอิจฉา

โปรดเลิกนินทา

หาความใส่

ไม่เห็นว่าใครดีเด่นขึ้นมา

อย่าร้ายต่อกันดีกันดีกว่า

มิฉะนั้นเป็นเหยื่อโอชา

ให้มวลหมู่กาเข้ามาจิกกิน