ฟังเพลงฤดูเศร้า

ฤดูเศร้า - Rifle、G-Bear、THAOWAN

Lyrics by：Tripark Wichean/Saran Maneechot/Rungroj Pakdee/Krishna wadeesirisak

Composed by：Tripark Wichean

ฤดูฝนฤดูหนาวฉันยังคงเหงาไม่ว่าจะเข้าฤดูอะไร

วอนท้องฟ้าในวันที่ที่รักไม่เป็นดั่งใจ

แต่ก็ยังคงแอบหวังเมื่อไหร่จะผ่านฤดูนี้ไปเลย

ฤดูฝนฤดูหนาวฉันยังคงเหงาไม่ว่าจะเข้าฤดูอะไร

วอนท้องฟ้าในวันที่ที่รักไม่เป็นดั่งใจ

แต่ก็ยังคงแอบหวังเมื่อไหร่จะผ่านฤดูนี้ไปเลย

จบไปอีกครั้งผ่านไปอีกปี

เรื่องราวเหล่านั้นมันยังคงย้ำอยู่ทุกที

บทสรุปของความเหงาก็คงต้องเศร้าไปทุกปี

เพียงเพราะคำว่าคิดถึง ภายในใจฉันรู้ดี

แค่อยากจะลืมลืมลืม เรื่องราวเก่าเก่า

ที่มันทำให้โลกทั้งใบของฉันเป็นสีเทาเทา

ที่ผ่านมาไห้แล้วไป ไม่มีอะไรที่ค้างคา

คำบอกลา ฉันเข้าใจ แค่จากกันไปอย่างที่แล้วมา

ฉันยังนั่งสูบบุหรี่ในขณะที่ผู้คนไปฉลอง

เทศกาลฉันไม่เคยจะมีใคร

เพราะว่าไม่อยากปวดสมอง

บางทีฉันพยายามจะกระตุ้น

แต่ว่าหัวใจฉันไม่เคยตอบสนอง

ฉันเริ่มพิธีเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด

ฉันก็เลยหวดอีกกระป๋อง ขับรถกระป๋องออกไปทางเส้นตรง

บางทีฉันอยากให้โลกมีดินแดนเวทมนตร์

ฉันจะเสกให้ตัวฉันได้วิเวกเช่นลม

ไม่ต้องพบคนใจร้ายไม่ต้องพบ เล่ห์กล

คิดมากไปจนสมองแม่งพัง

ไม่เข้าใจความรักทำให้คนแย่งกัน

เก็บฤดูหนาวไว้ข้างในคั่วหัวใจ

ซ่อนฤดูฝนไว้อยู่ที่ใต้แว่นดำ

ฤดูฝนฤดูหนาวฉันยังคงเหงาไม่ว่าจะเข้าฤดูอะไร

วอนท้องฟ้าในวันที่ที่รักไม่เป็นดั่งใจ

แต่ก็ยังคงแอบหวังเมื่อไหร่จะผ่านฤดูนี้ไปเลย

ฤดูฝนฤดูหนาวฉันยังคงเหงาไม่ว่าจะเข้าฤดูอะไร

วอนท้องฟ้าในวันที่ที่รักไม่เป็นดั่งใจ

แต่ก็ยังคงแอบหวังเมื่อไหร่จะผ่านฤดูนี้ไปเลย

เราอาจจะคาดหวังแล้วไม่เป็นดังหวัง

คงจะมีเพียงฝนที่จะร้องไห้กันกับฉัน

แม้ฤดูกาล อะไรอะไรมันจะเข้ามา

ก็คงเหมือนเธอและตัวฉัน

อยากอยู่เพียงใดแต่ก็ต้องลา

มีพบกันแล้วก็ต้องลาจากแม้จะรักมาก

เหมือนกับธาราไม่ย้อนคืนมา

ไม่มีสคริปต์ไว้ให้ กรอ

หรือว่าให้รอ บอกกับตัวเองว่าให้ยอม

เขียนเพลงจนมันไม่ได้นอน

อยากเก็บเธอไว้ในใจ แม้ว่าใครบอกให้พอ

มันช่างหนาวกายมันช่างหนาวใจ

ต้องการความอบอุ่นต้องการผิงไฟ

ต้องการที่ยึดเหนี่ยวที่พักจิตใจ

ต้องการพักพิงมากกว่าสิ่งใด

ต้องการอ้อมกอดต้องการอุ่นไอ

ให้ใจที่เยือกเย็นนั้นได้อุ่นลง

ต้องการหายไปเหมือนดังฝุ่นผง

ให้มันได้จบสิ้นให้มันหยุดลง

มันเริ่มลึกเข้าไปเกินจะขุดงมปัญหาที่เข้ามาดังพายุลม

ความเศร้าสาดเข้ามาไม่เคยหยุดลง

ไม่ว่ากี่ร้อนหนาวกี่ฤดูฝน

มันช่างเหน็บหนาวจนแทบขาดใจ

เห็นคนที่เรารักค่อยค่อยจากไป

มีทั้งจากเป็นมีทั้งจากตาย ใครมันจะเข้าใจได้ดีกว่าเรา

ฤดูฝนฤดูหนาวฉันยังคงเหงาไม่ว่าจะเข้าฤดูอะไร

วอนท้องฟ้าในวันที่ที่รักไม่เป็นดั่งใจ

แต่ก็ยังคงแอบหวังเมื่อไหร่จะผ่านฤดูนี้ไปเลย

ฤดูฝนฤดูหนาวฉันยังคงเหงาไม่ว่าจะเข้าฤดูอะไร

วอนท้องฟ้าในวันที่ที่รักไม่เป็นดั่งใจ

แต่ก็ยังคงแอบหวังเมื่อไหร่จะผ่านฤดูนี้ไปเลย