郭一凡

具像化的思念

具像化的思念 (伴奏)

/เกี่ยวกับอัลบั้ม\\n\\nชีวิตไม่หนักหน่วง แต่ชีวิตจะนำเสนอการทดสอบที่แท้จริงให้กับเรา จากการที่ความฝันได้ผ่านการสำรวจตนเอง ความยากลำบาก และความสงสัย จึงได้ค้นพบว่าสิ่งที่ขัดขวางเราคือจิตใจของเราเอง ไม่ใช่ความเป็นจริง การเดินทางนี้ได้สร้างสรรค์อัลบั้ม “重返地球” ขึ้นมา\\n\\nในอัลบั้มนี้มีเพลงสิบเพลง ซึ่งมาจากความรู้สึกและการรับรู้ชีวิตของ 一凡 ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา รวมถึงการตามหา การตั้งสติ การหยิบยก และการปล่อยวาง จากเพลง “88” ที่กล่าวคำอำลาสำหรับวัยที่กำลังยืนอยู่ถึงการไล่ตามความฝันพร้อมการพิจารณาตนเองของเพลง “追风” การเดินทางอันยาวนานและเต็มไปด้วยอุปสรรคนี้ ถูก 一凡 ขับขานด้วยถ้อยคำที่เบาหวิว ราวกับเป็นแค่เส้นทางชีวิตที่ต้องเดินผ่าน\\n\\n“重返地球” เป็นดนตรีเชิงสารคดีที่เล่าถึงช่วงเวลาของคนหนุ่มสาวจากความคะนองในวัยเยาว์และการไล่ตามฝัน จนกระทั่งได้ค้นพบทิศทางที่แท้จริงในใจ\\n\\nนี่ไม่ใช่แค่เรื่องราวของ 郭一凡 เท่านั้น\\n\\n/เกี่ยวกับเพลงสิบเพลงที่ 一凡 อยากพูดถึง:\\n\\n“重返地球” \\nเดิมทีอยู่ที่ “โลก” มักจะอยากไป “อวกาศ” ดูสักครั้ง ทุ่มเทสุดกำลัง ไปถึง “อวกาศ” แต่กลับพบว่า แท้จริงแล้วมันไม่ใช่ “อวกาศ” ที่คิดไว้เลย เชื้อเพลิงที่สะสมใน “โลก” ค่อย ๆ หมดไป จาก “อวกาศ” ตกลงสู่ “โลก” อีกครั้ง ในขณะที่รู้สึกเสียดายทางช้างเผือกและสภาวะไร้น้ำหนัก แต่ก็ไม่สามารถย้อนกลับได้เลย ต้องตกลงเรื่อย ๆ เมื่อกลับไปที่ “โลก” ในขณะนั้น ทุกสิ่งที่เคยคุ้นเคยกลับดูแปลกตา และรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด ราวกับเป็นสถานที่เริ่มต้น แต่แท้จริงแล้วมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป\\nชีวิตมักมีขึ้นมีลง มีความฝันที่ต้องไล่ตาม และการร่วงหล่นด้วยความผิดหวัง แต่เมื่อผ่านการพยายาม ทุกย่างก้าวจะไม่สูญเปล่า แม้จะดูเหมือนกลับสู่จุดเริ่มต้น แต่กลับกลายเป็นการเดินทางใหม่\\n\\n“人与人”\\nยิ่งโตขึ้นยิ่งรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคนเป็นเรื่องที่ยากที่สุด แม้เราจะพูดภาษาที่เข้าใจกัน แต่เราก็ยังคงเดาว่ากันและกันต้องการจะสื่อสารอะไร ทุกคนมองโลกแตกต่างกัน และการเข้าใจความหมายของคำเดียวกันก็อาจจะไม่เหมือนกันเลย เราจึงอยู่ในการเดาเหล่านี้ ค้นหาจุดร่วมที่น่าล้ำค่า ในการเล่นพิณให้วัวฟัง ก็ยังคาดหวังความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคน เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้\\n\\n“有我呢”\\nนี่เป็นเพลงรัก เนื้อหา เป็นไปตามชื่อเพลง\\n\\n“不完美”\\nแต่ก่อนเคยไล่ตาม “ความสมบูรณ์แบบ” ไม่ค่อยชอบความเสียใจ แต่เมื่ออายุมากขึ้นก็เริ่มเปลี่ยนแปลง รูปถ่ายที่ไม่ “สมบูรณ์แบบ” เท่าไหร่นัก ก็สามารถพาคุณย้อนกลับไปในช่วงเวลานั้นได้ทันที เดโมเพลงที่บันทึกด้วยมือถืออย่างงง ๆ ก็สามารถทำให้คุณรู้สึกเหมือนเดิมได้ทันที ดังนั้น การเรียนรู้ที่จะเพลิดเพลินและชอบ “ความไม่สมบูรณ์แบบ” อาจจะเป็นสิ่งที่ “สมบูรณ์แบบ” ที่สุดก็ได้\\n\\n“夜孤城”\\nฉันเกิดในเมืองที่ไม่เคยหลับใหล (不夜城) เคยแสดงที่แจ๊สบาร์ ขณะร้องเพลงมองไปยังผู้คนหลากหลายที่อยู่ข้างล่าง บางทีเสียงเชียร์ แอลกอฮอล์ และคำพูดที่ไร้สาระ เป็นเพียงหัวใจที่เหงาไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน คนที่กลับบ้านใน “夜孤城” ฉันอยากเล่าเรื่องนี้ด้วยเสียงเพลงที่มีความรู้สึกเหมือนการ์ตูน\\n\\n“漫画人物”\\nฉันเป็นคนที่ชื่นชอบหนังสือการ์ตูนและแอนิเมชัน เพราะคิดว่าหนังสือการ์ตูนและแอนิเมชันที่ดีบางเรื่องลึกซึ้งกว่าผลงานภาพยนตร์และโทรทัศน์ที่แสดงโดยนักแสดงจริง ฉันต้องการมีความกระตือรือร้นแบบหนังสือการ์ตูนแอ็คชั่นที่เต็มไปด้วยพลัง หาเพื่อนร่วมทาง เรียนรู้เกี่ยวกับมิตรภาพและความรัก จากการล้มและลุกขึ้นอีกครั้ง แม้จะมีบาดแผลมากมาย แต่ก็ไม่อาจหยุดยั้งรอยยิ้มที่สดใสได้ ความรู้สึกนี้มีค่ายิ่งนัก ดังนั้นฉันจึงบันทึกไว้\\n\\n“88”\\nในตอนแรกแค่ได้ยินเพลงจากเพื่อนนักดนตรีเกี่ยวกับวัยสามสิบ ฉันจึงรู้ว่าตัวเองใกล้ถึงวัยนี้แล้ว รู้สึกว่า ถึงเวลาอำลาช่วงหนึ่งและเตรียมเข้าสู่อีกช่วงหนึ่ง ในปีที่ 29 ความรู้สึกนี้ชัดเจนยิ่งขึ้น\\nก่อนหน้านี้ฉันเคยเป็นนักร้อง โชคชะตาเล่นตลก ทำให้ฉันเปลี่ยนไปเป็นผู้ผลิต ก่อนอายุ 30 บางคนบอกว่าฉันโชคดี บางคนก็บอกว่ามันน่าเสียดาย ฉันคิดว่าไม่เลว อย่างน้อยชีวิตก็ยังคงดำเนินไปได้ดี สุขภาพร่างกายแข็งแรง ควรจะขอบคุณทุกการพบเจอ\\nในปีที่ 29 ฉันอยากเขียนเพลงให้ตัวเองในวัย 30 แค่คิดชื่อเพลงใช้เวลาประมาณ 20 นาที สุดท้ายเพราะฉันเป็นคนที่เกิดปี พ.ศ. 2531 เพลงนี้จึงมีความหมายในการกล่าวอำลาที่ผ่านมา จึงตั้งชื่อเพลงว่า “88”\\nก่อนหน้านี้ชีวิตส่วนใหญ่เป็นขาวดำ ตอนนี้มีมากขึ้นเป็นสีเทา การเขียนเพลงในปัจจุบันก็เหมือนการสื่อสารสภาพจิตใจในเวลานั้น จะมีบันทึกเสียงที่มีชีวิตพาคุณกลับไปในวันนั้น มันดีแค่ไหนนะ การกล่าวอำลาตัวเองในอดีต เพลงใหม่ที่ห่างหายไปนาน เริ่มต้นอีกครั้ง ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา พบว่าการอยู่เบื้องหน้าและอยู่เบื้องหลังนั้นไม่มีอะไรแตกต่างกัน นั่นคือชีวิตเองแหละ แค่เรื่องราวแบบนั้น\\nประโยคสุดท้ายในเพลงนี้ส่งให้กับตัวเอง: "ไม่ต้องกลัว ยิ้มแล้วรินเหล้าหนึ่งแก้ว กล่าวอำลาชายหนุ่มคนนั้นในอดีต" 88～\\n\\n“追风”\\n“ลม” อาจเป็นสิ่งที่เราตามหาตลอดเวลา หรืออาจเป็นพลังที่พัดเป้าหมายให้ห่างออกไป เรากำลังไล่ตาม “ลม” เอง หรือกำลังไล่ตามเป้าหมายที่ถูก “ลม” พัดไปโดยตลอด?\\nไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด อย่าหยุดลง จะได้พบว่าเป้าหมายกำลังเปลี่ยนไป ชีวิตกำลังเปลี่ยนไป ทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไป การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ทำให้คนพัฒนา\\nตราบใดที่ “ลม” ยังคงพัดอยู่ ก็จงไล่ตามต่อไป!\\n\\n“胡说”\\nมีบ่ายวันหนึ่ง ขณะพูดคุยกับตัวเองอย่างไร้สาระ ฉันบังเอิญไปสัมผัสเปียโน และเกิดความคิดปิ๊งแวบขึ้นมาทันที เขียนเพลงนี้ขึ้นมา เป็นบางอย่างที่พูดกับตัวเอง\\n\\n“家与路”\\n“บ้าน” ดูเหมือนจะขัดแย้งกับการ “เดินทาง” เสมอ คิดจะออกไปผจญภัย แต่ในขณะผจญภัยก็ยังอยากกลับบ้าน หลังจากย้ายมาอยู่ทางเหนือรู้สึกขัดแย้งนี้ชัดเจนยิ่งขึ้น แต่บ้าน พ่อแม่ และคนรัก มีการบำบัดที่ยิ่งใหญ่สำหรับฉัน รู้สึกว่าพวกเขาเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันมีตัวตนในสังคมนี้ ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ชีวิตเป็นอย่างไร อย่าลืมทางกลับบ้าน นั่นคือรากฐานที่ทำให้คุณมีตัวตนในโลกนี้ มิฉะนั้นก็เหมือนนกที่ไม่มีขา

เนื้อหาข้างต้นนี้จัดทำขึ้นโดยการแปลด้วยระบบปัญญาประดิษฐ์ (AI)

Chong Fan Di Qiu

https://image.joox.com/JOOXcover/0/13cff40690bf7ad6/300

具像化的思念

ลิสต์เพลงทั้งหมด

อัลบัมอื่นของ 郭一凡