มัสยาหลงเหยื่อ

มัสยาหลงเหยื่อ - สุนารี ราชสีมา (苏娜里·拉差西玛)

Written by：Sure Entertainment

แสนสงสารหมู่มัสยา

ที่พากันหลงเหยื่อ

ถูกพรานเบ็ดเบื่อ

อ่อยเหยื่อหย่อนทิ้งลงมา

เพียงพรานต้องการ

นงคราญหมู่มัสยา

หย่อนเบ็ดเหยื่อเงินตรา

ล่อหลงพากันหลงลืมตน

แสนสงสารสุดทางจะหนุน

ดรุณที่ยังอ่อน

ถูกพรานเกี่ยวหย่อน

จากคอนไปแล้วเสียคน

ปลากินเหยื่อดี

จึงมีพรานทุกแห่งหน

หย่อนเบ็ดลงสายชล

ตกเสียจนปลาหมดลำคลอง

หมู่มัสยานารีนี้เอย

เปรียบเปรยเหมือนปลา

เป็นเหยื่อกามาต้องพาหม่นหมอง

หลงเหยื่อเงินตราน้ำตาตกนอง

มักครองอกตรม

ระทมใจเจือ

เพราะเหยื่อของพราน

แสนสงสารแต่ยังไม่สาย

จะกลายเป็นปลาปล่อย

เก็บใจหนักหน่อย

อย่าปล่อยใจหลงซมซาน

จงมองให้ดีใครมีเหลี่ยม

มาอ่อนหวาน

ก็จงดูนานนาน

ถ้าแม้พรานจงหักเบ็ดพลัน

หมู่มัสยานารีนี้เอย

เปรียบเปรยเหมือนปลา

เป็นเหยื่อกามาต้องพาหม่นหมอง

หลงเหยื่อเงินตราน้ำตาตกนอง

มักครองอกตรม

ระทมใจเจือ

เพราะเหยื่อของพราน

แสนสงสารแต่ยังไม่สาย

จะกลายเป็นปลาปล่อย

เก็บใจหนักหน่อย

อย่าปล่อยใจหลงซมซาน

จงมองให้ดีใครมีเหลี่ยม

มาอ่อนหวาน

ก็จงดูนานนาน

ถ้าแม้พรานจงหักเบ็ดพลัน