เรียนรักเกินตำรา

กระจกส่องใจ - พุ่มพวง ยอดรัก

Written by：Ocean Media

น้องเอ๋ย พี่ยังไม่เคยมีความรัก

แม้อยากรู้นัก รักเป็นเช่นไร

เผยใจช่วยบอกเอาบุญ

ไม่รู้ก็ควรต้องเรียน

ไม่รู้พี่จึงอยากเรียน

พากเพียรด้วยตนของตน

ฝึกแล้วก็ไม่เป็นผล

ฝึกฝนด้วยตนของตน

ไร้คนฝึกสอนให้คุณ

น้องเอยพี่มาอ้อนวอน ช่วยสอนรัก

ถึงจะดุนักเฆี่ยนตียังไง หัวใจยอมให้ทารุณ

แต่น้องคงสอนไม่ดี

ได้น้องมาสอนแหละดี

ไม่มีความรู้เรื่อรัก

แค่เพียงเป็นครูสักพัก

ผิดนักจะลองเป็นครู สอนดูเท่าที่มีทุน

ซึ้งในบุญคุณ ที่ช่วยเกื้อกูล

เริ่มสอนเอาบุญเสียที

อย่าเพิ่งใจร้อน รอช้าๆก่อน

แล้วจะรู้ดี

ก็คนใจร้อน รีบสอนให้ก่อนนึกว่าปราณี

เริ่มต้นตรงที่ ตามองตา

โถมองเพียงแต่สายตา กว่าจะรู้

พบหนุ่มเจ้าชู้ ที่ชอบมือไว

หญิงคงจะไม่มองมา

อย่าเถียงกับผู้เป็นครู

นี่ถามกับผู้เป็นครู

เริ่มดูให้สาแก่ใจ

ดูแล้วจะทำไฉน

ดูแล้วจนให้มั่นใจ

แล้วจึงค่อยได้พูดจา

พูดจาว่าอย่างไร พูดอยากนัก

พูดขอความรัก พูดอยากจริงๆ

กลัวหญิงจะไม่นำพา

พูดปั๊บเราเริ่มจับมือ

ชอบนักก็ตอนจับมือ

ปล่อยมือจับตัวเสียที

รีบสอนตำราต่อนี้

ไม่รู้จะสอนไงดี

ที่สอนมานี่หมดตำรา

เสียดายเสียจัง

เริ่มใกล้ความหวัง

กับต้องหยุดค้าง สิ้นถ้า

ก็สอนหมดแล้ว เท่าที่ครูรู้

สอนหมดตำรา

ฉะนั้นพี่ขอ เป็นคนสอนต่อ

ให้กับแก้วตา

หน่อยแน่ แล้วไหนว่า รักไม่เคย