พ่อหม้ายตามเมีย

พ่อหม้ายตามเมีย - ชาย เมืองสิงห์

Written by：Anonymous

แม่จ๋าแม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ พระคงคา

เจ้าพระยาสายน้ำ อันฉ่ำชื่น

สายธารา ข้าอาศัยได้ดื่มกลืน

ทุกวันคืนข้าถือเป็น เช่นน้ำนม

ลูกร้องไห้ ดั่งหัวใจพ่อจะขาด

สายสวาท เอ๋ยแม่เจ้าเขาทำสม

นิ่งเสียทีเถอะ พ่อนี้ ไม่มีนม

มีแต่ตรม มีแต่ช้ำ มีน้ำตา

แม่เขาหนีเจ้าไป เข้าใจผิด

เรื่องเพียงนิดโมโห ทำโทษา

โอ้ใจนาง ช่างไม่ละอวิชา

ไม่ค้นคว้าเนื้อความ ตามใจตัว

เหมือนเรื่องเก่า เจ้าหญิงน้อย

สร้อยดอกหมาก

นางคู่ฝากกายใจ ให้หม่อมผัว

เบาปัญญาถือว่างาม ตามใจตัว

นางคอยผัวอยู่ปากน้ำ ในสำเภา

สายน้ำผึ้งราชา สวามี

เจ็ดราตรี ดอกหมากน้อย

ต้องคอยเปล่า

ทั้งเช้าสายบ่ายเย็น ไม่เห็นเงา

สำคัญเค้ลาสายน้ำผึ้ง ไม่พึงชม

พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก

ชำแรกเคราะห์

เอาเหล็กเจาะนาวา ที่สะสม

ชวนน้องพี่ที่ร่วมมา พากันจม

สำเภาล่ม อับปาง จึงอ้างอิง

เจ้าทิ้งพี่เหมือนถูกผี สร้อยดอกหมาก

หนีลูกจากดั่งมี ภูตผีสิง

กลับบ้านเราเจ้าพระยา อย่าประวิง

อย่าทอดทิ้งลูกไป เลยแม่คุณ