ผ่านไป

Phan Pai - 2549

Written by：2549

ยังไม่ชินกับเรื่องธรรมดา

โศกเศร้าสูญเสีย

วนเวียนกันเดินเข้ามา

หนักหนาเกินไป

หากพบความเปลี่ยนแปลง

โดยไม่ได้เตรียมใจ

จะให้เดินต่อไปก็เท่านั้น

ไม่แน่นอนอย่างนี้

สับสนขึ้นทุกวินาที

ขึ้นทุกวินาที

พยายามทำให้มันดูเข้าที

กลับพังทลาย

ลงไปไม่มีชิ้นดี

หนักหนาเกินไป

ยอมรับความจริง

ทำได้ยากเกินไป

ไม่รู้ต้องทำใจอีกกี่ครั้ง

ยอมรับความผิดหวัง

ยอมรับความเจ็บช้ำที่เจอ

ความเจ็บช้ำที่ยังฝังอยู่

วันคืนที่มันผ่านมา

จักรวาล

ทับถมเรื่องราวต่างๆ

นานามานมนาน

วันคืนยังดำเนินไปจักรวาล

ผ่านไปสักร้อยปี

คงไม่เหลือ

เรื่องน่ารำคาญ

วันคืนที่มันผ่านมา

จักรวาล

ทับถมเรื่องราวต่างๆ

นานามานมนาน

วันคืนยังดำเนินไปจักรวาล

ผ่านไปสักร้อยปี

คงไม่เหลือ

เรื่องน่ารำคาญ

ห่างไกลออกไปทุกที

ความเสียใจ

ห่างไกลออกไปทุกที

ความเสียใจ

ห่างไกลออกไปทุกที

ออกไปทุกที

ออกไปทุกทีความเสียใจ