อย่าให้รู้ตัว

อย่าให้รู้ตัว - เต้ย ณัฐพงษ์

Written by：ณัฐพงษ์ หอมเทียน

อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร

ถ้าจับเธอได้

จะรักให้ตายเลยคอยดู

เช้ามาก็เจอแต่ความเงียบงัน

มองไป

ทางไหนก็เจอแต่คนที่เขารักกัน

ต้องเดินคนเดียว

ก็ธรรมดาละว่าที่สำคัญ

จะทำอะไรก็โดยลำพัง

ทุกครั้งก็ได้แต่เหงามันเรื่อยไป

วาเลนไทน์จะซื้อดอกไม้ให้ใคร

วันลอยกระทง ก็ลอยคนเดียว

ไม่มีคนรู้ใจ

วันเสาร์อาทิตย์

ไม่รู้ชีวิตจะหยุดอยู่ที่ใคร

ไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหนหนะ

เขาคนนั้นอยู่ไหนนะ

อย่าให้รู้ตัว

อย่าให้รู้นะว่าใคร

มาปล่อยให้เหงาใจ

อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร

ถ้าจับเธอได้

จะรักให้ตายเลยคอยดู

สงกรานต์ไม่เคยชื่นช่ำหัวใจ

เปียกปอน แต่ตัวไม่เคยมีใคร

มานัวเนียข้างใน

จะทำอะไรก็ยังโดดเดี่ยว

เดี่ยวดายมาเรื่อยไป

ชีดช้ำในใจ ว่าใครบังเกิด

ไม่มีใครHappy brithdayสักที

จะวันอะไร จะเดือนอะไร

มันก็เหงา

เค้าดาวก็นับถอยหลังคนเดียว

ลำพังมันทุกปี

เมื่อไหร่ ขี่มอไซค์

มองไปคนซ้อนก็ไม่มี

ไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหนหนะ

เขาคนนั้นอยู่ไหนนะ

อย่าให้รู้ตัว

อย่าให้รู้นะว่าใคร

มาปล่อยให้เหงาใจ

อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร

ถ้าจับเธอได้

จะรักให้ตายหน่ะ

อย่าให้รู้ตัว

อย่าให้รู้นะว่าใคร

มาปล่อยให้เหงาใจ

อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร

ถ้าจับเธอได้

จะรักให้ตายเลยคอยดู

มองซ้าย มองขวา

มองหน้า มองหลัง

มองไหน มีแต่คน

มีแต่ความรัก

เราก็มี 2แขน

เราก็มี 2ขา

แต่ทำไมตัวเราเองมันไม่มีว่ะ

มันทำให้ฉันสะเทือนใจ

เมื่อไหร่ที่ฉันจะเจอใคร

ลืมตาตื่นมาในทุกๆวัน

ฉันมีแต่คำว่าว่างเปล่าว

อยู่ไหนละรักจิง

ชวนมากินกาแฟด้วยกัน

ในยามเช้า

เธอไม่ต้องสวย

และไม่ต้องรวย

และไม่ต้องหมวย

ไม่ต้องขาว

สักคนที่จะไม่ทิ้งกัน

สักคนที่โทรมาว่าคิดถึงกัน

สักคนที่วาเลนไทน์

จะบอกว่ารักกัน

สักคนที่ฉันไม่รู้หนะ

อย่าให้รู้ตัว

อย่าให้รู้นะว่าใคร

มาปล่อยให้เหงาใจ

อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร

ถ้าจับเธอได้

จะรักให้ตายหนะ

อย่าให้รู้ตัว

อย่าให้รู้นะว่าใคร

มาปล่อยให้เหงาใจ

อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร

ถ้าจับเธอได้

จะรักให้ตายเลยคอยดู

อย่าให้รู้นะ