น้ำตาลก้นแก้ว

น้ำตาลก้นแก้ว - ก้าน แก้วสุพรรณ

Written by：ก้าน แก้วสุพรรณ

แม่ น้ำตาลก้นแก้ว

เขาชิม เจ้าแล้ว

จึงตกถึงมือพี่

ถ้าหากเป็นแหวน

ก็เปรียบดังแม้น

เจ้าโดนสวมฟรี

เพชรที่งามหรือจะมี

ค่าสูงยิ่งกว่าดรรชนีของนาง

แม่ น้ำตาลก้นแก้ว

เขาชิม เบื่อแล้ว

จึงถูกเขาทิ้งขว้าง

สูญสิ้นความสาวแล้วเจ้าจึงรู้

ว่าเดินหลงทาง

พี่ไม่โกรธเจ้าหรอกนาง

ยังรักไม่จางรักนางเสมอ

ถึงพี่ เป็นสองรองคนอื่น

พี่ก็ยังยิ้มชื่น

ต้อนรับการกลับของเธอ

ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ

ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ

พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน

แม่ น้ำตาลก้นแก้ว

เขาชิม เจ้าแล้ว

พี่ก็ขอรักมั่น

ถึงจะเหลือเดน

เพราะผ่านคนชิม

มานานแสนนาน

พี่ก็ยังต้องการ

รอรับรสหวาน

น้ำตาลก้นแก้ว