ขอโทษที่ความคิดถึงของฉันมันไปทำให้เธอรำคาญ

ในบางคราวที่หัวใจ

เกะกะไปจนเซ้าซี้เธอ

อย่ารำคาญเลยนะเออ

อย่าเอามาใส่ใจ

ใจร้อนรนจนไม่แคร์

ลืมดูแลความรู้สึกเธอไป

ขออภัยใจมันแค่คิดถึง

อีกกี่ครั้งที่ฉันทำเธอผิดหวัง

ต้องนั่งช้ำใจ

เพียงเพราะความคิดถึงข้างใน

มันเอ่อจนล้น

ที่โทรไปเซ้าซี้เธอ

บางทีเผลออยากเจอเธอร้อนรน

จนบางหนมันทำให้เธอรำคาญไป

ใจเจ้าเอ๋ยไม่รับฟัง

เตือนกี่ครั้งไม่จำฝังใจ

มัวแต่คิดถึงเธอมากไปกลัวใจจะช้ำ

เพียงอยากคุยอยากพบเจอ

เห็นหน้าเธอแค่เพียงสักครั้ง

ให้ความคิดถึงของฉันลดลงบ้าง

ขอโทษที่คิดถึงขอโทษที่รบกวน

จนมีบางครั้งมันกวนมากไป

จนเธอบอบช้ำ

แค่อยากให้เธอรู้

แค่อยากให้รับฟังข้างในของฉัน

ที่มันทำโดยไม่ตั้งใจ

เพราะความคิดถึง

จึงอยากจะพบเธอ

ใจเจ้าเอ๋ยไม่รับฟัง

เตือนกี่ครั้งไม่จำฝังใจ

มัวแต่คิดถึงเธอมากไปกลัวใจจะช้ำ

เพียงอยากคุยอยากพบเจอ

เห็นหน้าเธอแค่เพียงสักครั้ง

ให้ความคิดถึงของฉันลดลงไปบ้าง

ขอโทษที่คิดถึงขอโทษที่รบกวน

จนมีบางครั้งมันกวนมากไป

จนเธอบอบช้ำ

แค่อยากให้เธอรู้

แค่อยากให้รับฟังข้างในของฉัน

ที่มันทำโดยไม่ตั้งใจ

เพราะความคิดถึง

ขอโทษที่คิดถึงขอโทษที่รบกวน

จนมีบางครั้งมันกวนมากไป

จนเธอบอบช้ำ

แค่อยากให้เธอรู้

แค่อยากให้รับฟังข้างในของฉัน

ที่มันทำโดยไม่ตั้งใจ

เพราะความคิดถึง

จึงอยากจะพบเธอ

ที่โทรถามเธออยู่ไหน

อยู่กับใครกินไรยัง

เพียงอยากฟังเสียงของเธอเท่านั้น

เข้าใจไหม

เพราะบางทีพิมพ์หาเธอ

ไม่ได้ยินเสียงจากหัวใจ

เหมือนไม่ชิดใกล้

ยิ่งพาสองใจเราไกลห่าง

เหมือนไม่ชิดใกล้

กลัวพาสองใจเราไกลห่าง