คุณนายโรงแรม

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง

ถึงเธอจะใส่ทองเส้นโตเท่าโซ่รถไฟ

จะขี่รถเก๋งเรือบินหรือเดินดินไป

สวมสร้อยเพชรเม็ดโตเท่าไข่

ราคาแค่ไหนฉันก็ไม่มอง

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปแล

เพราะเธอเคยฝากแผล

ให้ไว้จนใจกลัดหนอง

จะเป็นคุณหญิงคุณนายฉันก็ไม่มอง

ถึงอย่างไรเธอก็ยังต้อง

ขึ้นชื่อว่าคนสองใจทุกวัน

ก่อนอยู่บ้านนาเขาเรียกกันว่าอีกรอย

มาอยู่กรุงเทพฯมีผัวนายร้อย

เปลี่ยนจากกรอยมาเป็นแรมจันทร์

แรมจันทร์แรมใจดีดีไปตัวใครตัวมัน

ซื่อเกินไปถึงไล่ไม่ทัน

ช้ำช่างมันนึกว่าฝันเลยไป

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง

ถึงตัวจะหุ้มทองจะมองให้โง่ทำไม

สักวันเถิดหนาน้ำตาจะนองหน้าใคร

เขาไม่แลแล้วคงจะได้

ขึ้นชื่อคุณนายประจำโรงแรม

ก่อนอยู่บ้านนาเขาเรียกกันว่าอีกรอย

มาอยู่กรุงเทพฯมีผัวนายร้อย

เปลี่ยนจากกรอยมาเป็นแรมจันทร์

แรมจันทร์แรมใจดีดีไปตัวใครตัวมัน

ซื่อเกินไปถึงไล่ไม่ทัน

ช้ำช่างมันนึกว่าฝันเลยไป

จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง

ถึงตัวจะหุ้มทองจะมองให้โง่ทำไม

สักวันเถิดหนาน้ำตาจะนองหน้าใคร

เขาไม่แลแล้วคงจะได้

ขึ้นชื่อคุณนายประจำโรงแรม