เข็มซ่อนปลาย

เข็มซ่อนปลาย - พั้นซ์ วรกาญจน์

ชีวิตฉันเหมือนคนที่ขาด

ถ้าจะรักใครก็รักมาก

แต่ทำไมต้องมีแต่คนที่คอยขัดขวาง

อาจเป็นกรรมที่ฉันต้องชดใช้

จากชาติก่อนที่ทำไว้

ทำให้ทางจะเริ่มต้นใหม่มันช่างมืดมน

คงจะเป็นคำสาปจากผิดที่เคยทำ

ฉันเป็นเหมือนคนบาป

คงจะเป็นคำสาปให้ใจต้องช้ำใช่ไหม

เกลียดจังหัวใจที่มันโหยหาแต่ความรัก

เกลียดน้ำตาที่มันไหลให้กับคนหลอก

เกลียดชีวิตที่ต้องระแวง

ที่ต้องยื้อต้องแย่งกับใคร

เกลียดเจ้ากรรมทำน้ำตาตก

ใจมันร้อนในอกเหมือนไฟ

รอฉันรอใคร

ช่วยดับมันช่วยมาหยุดฉันที

อยากมีคนให้ทางสว่าง

คนที่เขาเข้าใจทุกอย่าง

คนที่เขาจะพาออกไปจากความอ้างว้าง

จบที่ใครสักคนจะได้ไหม

ใจมันเหนื่อยจะทนไหว

ก็ไม่รู้เมื่อไรจะเจอคนที่จริงจัง

คงจะเป็นคำสาปจากผิดที่เคยทำ

ฉันเป็นเหมือนคนบาป

คงจะเป็นคำสาปให้ใจต้องช้ำใช่ไหม

เกลียดจังหัวใจที่มันโหยหาแต่ความรัก

เกลียดน้ำตาที่มันไหลให้กับคนหลอก

เกลียดชีวิตที่ต้องระแวง

ที่ต้องยื้อต้องแย่งกับใคร

เกลียดเจ้ากรรมทำน้ำตาตก

ใจมันร้อนในอกเหมือนไฟ

รอฉันรอใคร

ช่วยดับมันช่วยมาหยุดฉันที

ไม่ว่าฉันจะรักกับใครทำไมไม่ต่าง

หยุดได้ไหมหัวใจมันพังแค่ยังไม่ตาย

ได้แต่ฝันและก็หวังว่าคงมี

รักที่ใครไม่ต้องเจ็บ

ได้แต่คอยภาวนา

ว่าให้เจอคนที่รักฉันสักที

เกลียดจังหัวใจที่มันโหยหาแต่ความรัก

เกลียดน้ำตาที่มันไหลให้กับคนหลอก

เกลียดชีวิตที่ต้องระแวง

ที่ต้องยื้อต้องแย่งกับใคร

เกลียดเจ้ากรรมทำน้ำตาตก

ใจมันร้อนในอกเหมือนไฟ

รอฉันรอใคร

ช่วยดับมันช่วยมาหยุดฉันที

เกลียดจังหัวใจที่มันโหยหาแต่ความรัก

เกลียดน้ำตาที่มันไหลให้กับคนหลอก

เกลียดชีวิตที่ต้องระแวง

ที่ต้องยื้อต้องแย่งกับใคร

เกลียดเจ้ากรรมทำน้ำตาตก

ใจมันร้อนในอกเหมือนไฟ

รอฉันรอใคร

ช่วยดับมันช่วยมาหยุดฉันที