提筐人 - 杨峻荣
她提着一筐子的哀愁
到江边去抛丢
江波翻起滚滚旧浪
流不尽的是她的愁
到深山去埋弃
山中泥土长满青苔
埋不掉古今人的寂
她提着一筐子的童心
灯下数看晶莹
碎破的泡苦茶自饮
完整的却不适时景
รออยู่อย่างนั้น
กุหลาบ
สักวันฉันจะหายดี
เธอ ๆ เพื่อนเราชอบ (Guess Who?)
PYTHON
นครดารา (Nakorn Dara)
ไม่อยากให้เป็นเขา
