สถานีปลายทาง

สถานีปลายทาง - Saran/THAOWAN

Lyrics by：Saran Maneechot/Tripark Wichean

Composed by：Chonlana Thongmee/Saran Maneechot/Tripark Wichean

มันคงจะเหลือแค่ฉันคนเดียว

บนโลกที่แสนว่างเปล่า

เมื่อไม่มีเธอที่คอยนำทางฉัน

และฉันก็ยังหวังว่าสักวัน

เธอจะกลับมาหากลับมาอีกครั้ง

แม้ไม่รู้ว่าเธอ

จะเหมือนเดิมหรือเปล่า

เพราะว่าฉัน

ยังลืมเธอไม่ได้

เธอยังคงฝังใจ

ไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงเลย

แต่ก็รู้

ว่าเธอหมดรักกัน

ใจมันยังดื้อรั้น

รอเธอกลับมา

เหมือนเดิม

เก็บกระเป๋าออกจากบ้าน

แล้วฉันค่อยเดินทางตอนสว่าง

เปิดโทรศัพท์ปลดล็อก

แล้วฉันก็เข้าไปดูที่พยากรณ์อากาศ

ว่าวันนี้ฝนตกไหม

ฉันจะนั่งรถไปหาด

ฉันเคยวาดทุกๆอย่างเอาไว้

แต่ทำไมมันดันกลับไม่มีเธอในฉาก

ยังมีอีกหลายอย่างที่เธอลิสท์รายการ

เราจะใส่เสื้อคู่ใส่กางเกงลายพราง

ไปในทุกที่ที่เราสองอยากจะไป

แต่เธอกลับไม่อยู่ในสถานีปลายทาง

กลับมาไล่เรื่องราวบางทีฉันคงจะผิด

ไล่เอื้อมดาวคืนที่มืดมนสนิท

ความรู้สึกมากมาย

ที่ใช้อารมณ์ประดิษฐ์

มีเพียงแค่เธออยู่ในอุดมคติ

คิดถึงตอนที่ฉันท้อแล้วมีเธอลูบไหล่

ฉันไม่เคยชินกับรองเท้าคู่ใหม่

แต่ฉันก็พยายามจะเข้าใจ

ว่าความรักมักจะสอน

ให้ฉันโตเป็นผู้ใหญ่

ภาพความทรงจำมันกำลังหยุดนิ่ง

ในขณะที่ตัวฉันยิ่งขุด

กาลเวลามันจะสอนว่าให้ฉันหยุดวิ่ง

มันเป็นเพราะว่าจุดหมายไม่มีที่สิ้นสุด

ยิ่งจำฉันเองก็ยิ่งจุก

แม้ไม่รู้ว่าเธอ

จะเหมือนเดิมหรือเปล่า

เพราะว่าฉัน

ยังลืมเธอไม่ได้

เธอยังคงฝังใจ

ไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงเลย

แต่ก็รู้

ว่าเธอหมดรักกัน

ใจมันยังดื้อรั้น

รอเธอกลับมา

เหมือนเดิม

มองท้องฟ้าแล้วฉันก็ขอจันทร์

ขอให้ฉันเศร้าเพียงแค่วันสองวัน

หลังจากนั้นขอให้ฉันกลับไป

ย้อนกลับไปในช่วงปี 2000

ตอนที่ฉันยังเป็นเด็กยังไม่มีรัก

ตอนนั้นฉันก็ไม่รู้ทำไมดีนัก

ไม่ต้องเจ็บไม่ต้องปวด

ไม่ต้องรวดไม่ต้องร้าว

ไม่ต้องมีพรากไม่ต้องมีพลัด

ก็แค่คนเฮงซวยฉันไม่มีทริก

ไม่ค่อยเติบโตเรื่องวิธีคิด

แล้วเธอจะให้ฉันลืม

เธอลงไปได้ยังไง

เพราะว่าฉันเหลือแค่เธออยู่ทั้งชีวิต

งั้นฉันขอให้เธอมีความสุขมากๆ

ฉันจะทำเท่าที่ใจไหว

โปรดจำเอาไว้เธอมีฉันอยู่ข้างๆ

คอยอยู่ตรงนี้ไม่เคยไปไหน

ละก็นะในตอนนี้

ชีวิตฉันไม่มีความรื่นรมย์

ฉันชอบนั่งเหม่อมองธรรมชาติ

แล้วก็คิดว่าบางที

อยากจะเป็นคลื่นลม

ที่ยังคงเดินทางต่อไป

แม้ท้องนภามันจะเริ่มมืดลง

แล้วฉันก็จะไม่ยอมถอดใจ

เพราะฉันมองว่าความรัก

นั้นคือความซื่อตรง

แม้ว่าความจริงมันจะช่างมืดมน

แม้ไม่รู้ว่าเธอ

จะเหมือนเดิมหรือเปล่า

เพราะว่าฉัน

ยังลืมเธอไม่ได้

เธอยังคงฝังใจ

ไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงเลย

แต่ก็รู้

ว่าเธอหมดรักกัน

ใจมันยังดื้อรั้น

รอเธอกลับมา

เหมือนเดิม