ครูน้อย_สิมิลัน Lyrics
ครูน้อย_สิมิลัน - เสียงเพรียกแห่งชีวิต
Lyrics by:รถไฟดนตรี
Composed by:รถไฟดนตรี
เบาะบางในร่างสาวน้อย
บนดอยที่แสนเน็บหนาว
คนเดียวโดดเดี่ยว
เปลี่ยวเหงา
น้ำคางพรางพราวพื้นดิน
น้ำพริกเส้นหมี่ปลากระป่อง
พออิ่มท้องพออยู่พอกิน
เงินเดือนน้อยไม่สร้างหนี้สิ้น
ผักหญ้าเก็บกินไม่สิ้นเปลือง
ผ่านมาเพื่อจะผ่านไป
ต่างมาเพื่อย้ายเข้าเมือง
แสงสีรถลารุ่งเรื่อง
เสพสมให้ดูหรูหรา
แต่ครูน้อยเธอยังฝืนข่ม
นอนซมเพราะพิษไข้ป่า
ต่อสู้กับความอ่อนล้า
ด้วยน้ำเกลือ น้ำตา น้ำใจ
เด็กน้อยบนดอยคอยอยู่
วิญญาณครูไม่เคยจางหาย
จะร้อนหนาวจะเศร้าแค่ไหน
เด็กไทยยังได้อ่านเขียน
ใครจะย้ายก็ชั่ง
ใจเธอยังไม่เปลี่ยน
ใครจะไปไหนก็ชั่ง
เธอจะไปโรงเรียน
ผ่านมาเพื่อจะผ่านไป
ต่างมาเพื่อย้ายเข้าเมือง
แสงสีรถลารุ่งเรื่อง
เสพสมให้ดูหรูหรา
แต่ครูน้อยเธอยังฝืนข่ม
นอนซมเพราะพิษไข้ป่า
ต่อสู้กับความอ่อนล้า
ด้วยน้ำเกลือ น้ำตา น้ำใจ
เด็กน้อยบนดอยคอยอยู่
วิญญาณครูไม่เคยจางหาย
ถึงตัวร้อนทุรนทุราย
แต่ใจเธอยังไม่ท้อ
ใครจะย้ายก็ชั่ง
เธอก็ยังอยู่ต่อ
ใครไม่เห็นใจก็ชั่ง
เธอก็ยังสู้ต่อ
ใครจะย้ายก็ชั่ง
ใจเธอยังไม่เปลี่ยน
ใครจะไปไหนก็ชั่ง
เธอจะไปโรงเรียน
ใครจะย้ายก็ชั่ง
เธอก็ยังอยู่ต่อ
ใครไม่เห็นใจก็ชั่ง
เธอก็ยังสู้ต่อ