Kvilelaus

Ei stemme eg høyre frå urgamal tid

Kviskrar eit stev åt meg

Om folka som bur og vandrar på jorda

Me lengslar heim til ein Gud

Ein tryggleik so stor og ein kjærleik so raus

Eg kan ikkje vere aleine

Dei trenger ei tru og eit håp

Noko so lettar ei pine

For livet er mektig og livet er stort

Kva skal ein eigentleg meine

Om kva ein no er, og kva ein no gjer

Det ekje so enkelt å sei det

So mange tankar gjev ingen svar

Dei lurar seg sjølv for det meste

Kjem det ein dag då allting blir bra

Blir urgamal pine til glede

For tie har komen og tie har gått

Men tia har noe for dei fleste

Og folket dei ber, medan Gudane ler

Mot himlen dei ser for å leva

For livet er mektig og livet er stort

Kva skal ein egentleg meine

Om kva ein no er, og kva ein no gjer

Kva skal ein eigentlig meine

Om kva ein no er, og kva ein no gjer

Det ekje so enkelt å sei det

For livet er mektig og livet er stort

Kva skal ein egentleg meine

Om kva ein no er, og kva ein no gjer

Det ekje so enkelt å sei det

Det ekje so enkelt å sei det