สาริกาคืนถิ่น 歌詞
สาริกาคืนถิ่น - นิตยา ผ่องศรี
Written by：Onpa Music
เมื่อฝนโปรยจากฟ้า
ที่ฉันมาเมืองหลวง
โดนความรัก
โดนความรักหลอกลวง
ต้องช้ำทรวง
น้ำตาร่วงไหลหลั่ง
คิดถึงแฟนคนเก่า
ใจสาวเศร้าจัง
นอนน้ำตารินหลั่ง
หม่นหมางอกเรา
เมื่อรู้ตัวก็สาย
สุดเสียดายความสาว
นั่งรถเบ็นซ์
นั่งรถเบ็นซ์เด่นพราว
โธ่หนอเราหลงมัวเมาเขาพา
ฉันหลงไปทุกสิ่ง
เป็นหญิงเที่ยวบาร์
จึงเสียตัวดังว่า
อายฟ้าแหละดิน
วอน พี่ที่อยู่นา
คอยก่อนพี่จ๋าสาริกาคืนถิ่น
ลาเมืองกรุงเลือดลิ้นยุงมันกิน
ตรมอุราสาริกาโบยบิน
กลับคืนถิ่นด้วยความลำเค็ญ
เมื่อถึงเดือนสิบสอง
ยิ่งหมองใจไม่เว้น
เก็บความช้ำ
เก็บความช้ำค่ำเย็น
นั่งนึกเป็น
เหมือนคืนเพ็ญฟ้าโปร่ง
เอาหัวใจหมองไหม้
ใส่ไว้ในกระทง
ความช้ำใจลอยส่ง
ลงน้ำเจ้าพระยา
เมื่อรู้ตัวก็สาย
สุดเสียดายความสาว
นั่งรถเบ็นซ์
นั่งรถเบ็นซ์เด่นพราว
โธ่หนอเราหลงมัวเมาเขาพา
ฉันหลงไปทุกสิ่ง
เป็นหญิงเที่ยวบาร์
จึงเสียตัวดังว่า
อายฟ้าแหละดิน
วอน พี่ที่อยู่นา
คอยก่อนพี่จ๋าสาริกาคืนถิ่น
ลาเมืองกรุงเลือดลิ้นยุงมันกิน
ตรมอุราสาริกาโบยบิน
กลับคืนถิ่นด้วยความลำเค็ญ
เมื่อถึงเดือนสิบสอง
ยิ่งหมองใจไม่เว้น
เก็บความช้ำ
เก็บความช้ำค่ำเย็น
นั่งนึกเป็น
เหมือนคืนเพ็ญฟ้าโปร่ง
เอาหัวใจหมองไหม้
ใส่ไว้ในกระทง
ความช้ำใจลอยส่ง
ลงน้ำเจ้าพระยา