โลก…ซึมเศร้า

โลก…ซึมเศร้า - The Gentlemans

ลืมตาขึ้นมา

กับห้องที่มีแต่ความว่างเปล่า

ยังคงใช้ชีวิตลำพัง

กับภาพทรงจำที่ยังเหลืออยู่

พยายามจะลบภาพเธอไปจากหัวใจ

แต่สุดท้ายก็วนมาที่เดิม

มันติดที่ฉันยังคงจำได้ฝังใจ

ต่อให้ลบแค่ไหนก็ยังไม่จางหาย

เมื่อไรจะลืมลืมมันสักที

เมื่อไหร่จะยอมรับความจริงในวันนี้

ไม่มีเธออยู่แล้วไม่มีอีกแล้ว

อ้อมกอดและรอยจูบในวันนั้น

เมื่อไรจะยอมรับความจริงสักที

เมื่อไรจะเข้าใจว่าเธอทิ้งกันไปแล้ว

เขาคงเริ่มต้นใหม่แต่ฉันยังจมอยู่

ยังติดอยู่กับเรื่องราวในวันวาน

เมื่อไหร่จะลบมันได้สักที

อยากจะลืมลืมมันสักเท่าไร

ยิ่งอยากจะหนีมันไปให้ไกล

ยิ่งตอกและย้ำให้เข้าใจ

สุดท้ายความทรงจำ

ส่วนลึกภายในใจไม่เคยหาย

เมื่อไรจะลืมลืมมันสักที

เมื่อไรจะเข้าใจว่าเธอทิ้งกันไปแล้ว

เขาคงเริ่มต้นใหม่แต่ฉันยังจมอยู่

ยังติดอยู่กับเรื่องราวในวันวาน

เมื่อไรจะลบมันได้สักที

เมื่อไรจะลบมันได้สักที

ลบมันได้สักที