Jom Joen

Jom Joen - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

เกิดเป็นคนเดียวกัน

สุดแห่งสายสัมพันธ์

เขาและเธอเกลียวกลมกันมา

กัดกินก้อนเกลือทา

สู้กับวันเวลา

เธออ่อนล้า เขาก็หมดแรง

ก็จนอย่างนี้ อยากจะดิ้นรนไป

มองไปทางไหน

เห็นแต่ความสิ้นหวัง

ย่ำในความตรอมตรม

ระอุร้อนอารมณ์

ความขื่นขมเผาผลาญความงาม

เดินผ่านร้านห้างทอง

เห็นเฮียจั๊วประคอง

ทั้งเงินทอง ส่องแสงเตะตา

คิดถึงคนรัก อยากให้เธอสบาย

คิดดีหนีหาย คิดชั่ว เข้ามา

ฝ่ายเจ้าสาวเฝ้าคอย

พ่อหนุ่มน้อยไม่กลับ

ตั้งสองวันสามวันผ่านไป

เธอทิ้งฉันไปไหน

เธอหลีกลี้หนีไกล

ไม่เอ่ยคำอำลาช่างใจดำ

แต่ในข่าวภาคค่ำ

ผ่านไปตั้งสามวัน

เธอไม่มีทีวี ไม่รู้ข่าว

ว่าพ่อหนุ่มคนรัก

พ่อจอมโจรอ่อนหัด

ถูกเฮียจั๊วร้านทองเขายิงตาย

ผ่านไปอีกหลายปี

ชีวิตเธอวันนี้

เป็นพนักงานของห้างใหญ่

ตั้งต้นชีวิตใหม่

กับคนรักคนใหม่

แล้วลืมชายคนเก่าผู้ตรมตรอม

ตั้งต้นชีวิตใหม่

กับคนรักคนใหม่

แล้วลืมชายคนเก่าผู้ตรมตรอม