สิ่งที่เหลืออยู่

นาทีที่เธอเดินไปจากฉัน

ฉันถามตัวเอง

ว่าฉัน จะเหลืออะไร

เมื่อเธอไป

กับสิ่งต่างต่างที่เคยซึ้งใจ

และแล้วมันคงหมดไป

จากนี้คงเป็นได้แค่ฝัน

เมื่อใจเธอนั้น

ไม่มีเหลือความผูกพัน

และไม่มีวันจะเหมือนเดิม

ไม่มีแล้วแววตาคู่นั้น

ที่คอยห่วงใย

แม้เสียงที่เคยปลอบใจ

เมื่ออ่อนล้า

ไม่มีมือที่คอยสัมผัส

ให้กำลังใจคืนมา

จากวันนี้คงมีเหลือแต่ความเหงา

นาทีที่อยู่คนเดียวตรงนี้

ฉันเหลือแค่ความผูกพัน

ที่ย้ำให้จำให้ฝังใจ

กับสิ่งต่างต่างที่เคยซึ้งใจ

ฉันขอจำมันเก็บไว้

หล่อเลี้ยงหัวใจที่อ้างว้าง

เมื่อใจเธอนั้น

ไม่มีเหลือความผูกพัน

และไม่มีวันจะเหมือนเดิม

ไม่มีแล้วแววตาคู่นั้น

ที่คอยห่วงใย

แม้เสียงที่เคย

ปลอบใจเมื่ออ่อนล้า

ไม่มีมือที่คอยสัมผัส

ให้กำลังใจคืนมา

จากวันนี้คงมีเหลือแต่ ความเหงา

เมื่อใจเธอนั้น

ไม่มีเหลือ ความผูกพัน

และไม่มีวัน จะเหมือนเดิม

ไม่มีแล้ว

แววตาคู่นั้น ที่คอยห่วงใย

แม้เสียงที่เคยปลอบใจ

เมื่ออ่อนล้า

ไม่มีมือที่คอยสัมผัส

ให้กำลังใจ คืนมา

และชีวิตที่ยังเหลืออยู่

คงมีแต่ความว่างเปล่า เท่านั้น