สาวอุดรรอรัก

สาวอุดรรอรัก - จินตหรา พูนลาภ (Jintara)

Written by：Anonymous

อุดรธานี

ยังมีคนคอยอ้ายอยู่

จากไกล ไปไหนบ่ฮู้

เฝ้าเอิ้นกู่ ก็ไม่เห็นมา

หรือไปเชยชื่น

หญิงอื่นหวานรื่นอุรา

หรืออ้าย

ถูกมนต์ตรึงตรา

ลิ้มรสโอชา บ่มาอุดร

อุดรธานี

เดี๋ยวนี้มันหมองมันหม่น

เหมือนนา

แห้งแล้งคอยฝน

เหมือนใจคน

เพ้อบ่นอาวรณ์

ใกล้ ใกล้ สิค่ำ

เสียงแคน

หมอลำดังมาวอนวอน

ปานเสียง

นกเขาอ่านคอน

โอ้สาวอุดร

นอนหนาวตาปรี

หนีไปจ้ำ ทางใด บ่ฮู้ข่าว

โอ้ ผู้บ่าว

มาทิ้งสาวหน่ายหนี

มาลืม คืนหมั้น

มาลืมวัน สัญญารัก

มาทิ้งให้น้องประจักษ์

แดน ฝากรักสุขขี

สวรรค์ลอย กระทง

สองเฮาจงใจเว้า

ว่ารักเอ๋ย รักเรา

อย่าให้เศร้า

หมองศรี

ร่วมลอยกระทง

เอ๋ยยังไม่ถึงปี

สาวอุดรธานี ก็โศกีโศกา

อุดรธานี

ยังมีคนคอยอ้ายอยู่

กลับมาหาสา ยอดชู้

มาเป็นคู่

สร้างสรรค์ฟันฝ่า

มาช่วย สานต่อ

มาก่อรัก เป็นตำรา

ให้คนอื่นเขาเล่าว่า

สองเราบูชา

รักกันจนตาย