หนุ่มหน้าหนาว

หนุ่มหน้าหนาว - สมยศ ทัศนพันธุ์ (Somyot Thatsanaphan)

Written by：สมยศ ทัศนพันธุ์

ต้องลมพัดพา

เมื่อหน้าหนาว

อกใจฉันร้าวไปตามลม

ไม่มีรักแท้ไว้แก้หนาว

ไม่มีสาวสาวไว้แนบชม

เมื่อยามต้องลม

ก็ยิ่งหนาว

เมื่อลมพัดพาล

ให้หวั่นไหว

อกฉันนั้นใคร

จะเห็นเล่า

ห่มผ้าหายเพียง

แต่ร่างกาย

ส่วนใจมิวาย

จะบรรเทา

โอ้ยามนี้เรา

แทบหนาวตาย

หน้าหนาวหนาวจนสั่น

สะท้านกาย

ผิงไฟก็ไม่หายคลาย

แม้นมีเธอเคียงกาย

หนาวคงคลายสิ้นสูญ

เมื่อยามเหมันต์

ยิ่งพันหมอง

จิตใจหมายปอง

แม่เนื้ออุ่น

หากฉันนั้นมี

ธออยู่คลอ

หน้าหนาวก็พอ

จะเห็นคุณ

ไม่ต้องว้าวุ่นตลอดปี

เมื่อสิ้นวสันต์

ก็พลันหนาว

หนุ่มหนุ่มสาวสาว

สมัยนี้ด้วยการ

สงครามที่ผ่านมา

เสื้อผ้าก็แพงเสียสิ้นดี

หากใครไม่มี

ก็ยิ่งหนาว

ที่ใครหนาวลม

ได้สมรสนั้นแหละ

เขาหมดเรื่องราว

ไม่ต้องพะวงเรื่องเสื้อผ้า

ไม่ต้องซื้อหามากันหนาว

ได้มีรักเคล้าแล้วหนาวคลาย

หนุ่มสาวเขามีคู่

ไปหลายราย

ถึงหนาวหนักมีรักคลาย

เคล้าพะนอคลอกาย

ถึงหนาวไม่หน่ายแหนง

แต่ฉันซิหนาวเศร้าเหลือ

ด้วยผ้าหรือเสื้อที่ว่าแพง

แต่ตัวสาวงาม

ยิ่งกว่านั้น

ค่าตัวนับพันยังว่าไม่แพง

อกฉันต้องแห้ง

คงหนาวตาย