ทำไมต้องเป็นอย่างนี้

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ - พั้นช์ (龐馳)

Written by：วรัชยา พรหมสถิต/ประทีป สิริอิสสระนันท์

อยากเอามะเหงกเขกหัว

นั่งด่าตัวเอง

จะไปหายใจเป็นเขา

อยู่ทำไม

ก็รู้ว่าคน เขามี

ของเขาทั้งคน

เขาสนเราที่ไหน

แต่เจอเมื่อไรเป็นเผลอ

ลืมเบรกตัวเอง

ได้คุยได้มองตาเขา

ก็เกือบละลาย

มานอนฝันดีทั้งคืน

แต่แล้วพอตื่น

ได้แต่ถอนหายใจ

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้

ทำไมเราเป็นอย่างนี้

ก็อยู่ดีดี ไม่ว่าดีนะใจ

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้

ไปริหาเรื่องน้ำตาไหล

อกหักน่ะมันสนุกตรงไหน

ว่างมากหรือไงใจเรา

ก็คนเป็นหมื่นเป็นแสน

ว่างว่างยังมี

ทำไมไม่มองไม่สน

ไม่มีใจ

จะไปละเมอ ละเมอ

แอบรักเขาอยู่

มันน่าดูที่ไหน

ต้องเอามะเหงกเขกซ้ำ

จำใส่ใจเรา

ก็คนเขามีเจ้าของ

อยู่ในใจ

จะให้เขามอง เขาแคร์

เราแค่คนนอก

ก็ชอกช้ำกันไป

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้

ทำไมเราเป็นอย่างนี้

ก็อยู่ดีดี ไม่ว่าดีนะใจ

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้

ไปริหาเรื่องน้ำตาไหล

อกหักน่ะมันสนุกตรงไหน

ว่างมากหรือไงใจเรา

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้

ก็อยู่ดีดี ไม่ว่าดีนะใจ

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้

ไปริหาเรื่องน้ำตาไหล

อกหักน่ะมันสนุกตรงไหน

ว่างมากหรือไงใจเรา

อยู่ดีดีหาเรื่องซะแล้วไง

อยู่ดีดีไม่ว่าดีนะใจ

อยู่ดีดีหาเรื่องซะแล้วไง