ช้อนนาง

ช้อนนาง - สุเทพ วงศ์กำแหง (Suthep Wongkamhaeng)

Written by：สุเทพ วงศ์กำแหง

ชอนช้อนนาง

พลางถอนทรวงสะท้อน

นึกถึงความก่อน

ยามที่พี่ช้อนนาง

เจ้าสะเทิ้น

ยิ่งเชิญพี่ช้อนไม่วาง

พี่เชยช้อนพลาง

พิศนวลแก้มนางดอมดม

หอมเนื้อนาง

ยังฝังกลางทรวงซึ้ง

เหมือนดังคืนหนึ่ง

คืนที่พี่ซึ้งอารมณ์

แต่คืนนี้

ไม่มีนุ่มเนื้อแนบชม

ปวดใจระทม

เจียนขาดลอยลม

รอนรอน

โอ้มือใครหนอ

ช้อนนางพะนอ

เฝ้าคลอเคียงนอน

คงเชยชม

เหมือนอย่างพี่ช้อน

ช้อนนางพลางจูบวอน

หรืออย่างไร

เถาช้อนนาง

มันระทางยามเลื้อย

เลื้อยไปเรื่อยเรื่อย

เหมือนนางเจ้าเลื้อยใจ

พี่คงเขลา

เข้ายังไม่ถึงหทัย

เจ้าจึงเลื้อยไป

จนไม่อาลัยมือเดิม

โอ้มือใครหนอ

ช้อนนางพะนอ

เฝ้าคลอเคียงนอน

คงเชยชม

เหมือนอย่างพี่ช้อน

ช้อนนางพลางจูบวอน

หรืออย่างไร

เถาช้อนนาง

มันระทางยามเลื้อย

เลื้อยไปเรื่อยเรื่อย

เหมือนนางเจ้าเลื้อยใจ

พี่คงเขลา

เข้ายังไม่ถึงหทัย

เจ้าจึงเลื้อยไป

จนไม่อาลัยมือเดิม