ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน

ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน - ไวพจน์ เพชรสุพรรณ

Lyrics by：Onpa Music

Composed by：Onpa Music

อย่าเหิม อย่าเห่อ

ทะเยอ ทะยาน

อย่าคิดต้องการเที่ยว

ทำตัวเป็นหัวเรือใหญ่

ถึงระบือมีชื่อก้องฟ้า

แล้วสักคราต้องล่วงลงได้

อย่าคิดว่าตัวเลิศล้ำ

อย่าตามใจตัวเป็นใหญ่

พลาดพลั้งร่วงมาเมื่อไหร่

จะไม่มีใครเอาใจปรนเปรอ

อย่าอวด

อย่าโอ้ว่าโตหรือดัง

หากแม้มีทางชื่อเสียงโด่งดัง

อย่าได้เหิมเห่อ

คนที่ดังกว่าเรายังมี

คนที่ดีกว่าเรายังเกร่อ

อย่าท้าเมื่อเห็นคนล้ม

อย่าสมน้ำหน้าคนเซ่อ

เคราะห์ร้ายคราวเราเล่าเออ

เราอาจจะเจอกับวามเจ็บใจ

คนถึงมีความชั่วเจ็ดหน

ความดีของคนมีน้อยเมื่อไหร่

คนล้มแล้วอาจจะฟื้น

คนยืนอาจล้มก็ได้

ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง

เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่

หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่

จะต้องอับอายแทบซุกแผ่นดิน

อย่าเย่ออย่าหยิ่งอย่าทำชิงชัง

อย่าคิดว่าดังแล้ว

ไม่เดินจะเหิรเมฆิน

ดังก็มีแต่คนอุ้มโอ๋

โซแล้วทรามกลับถูกหยามหมิ่น

เคยดังเคยดับอับจน

ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น

แม่ตาอย่าให้มีกลิ่น

หากตกลงดินกินข้าวเหมือนกัน

คนถึงมีความชั่วเจ็ดหน

ความดีของคน

มีน้อยเมื่อไหร่

คนล้มแล้วอาจจะฟื้น

คนยืนอาจล้มก็ได้

ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง

เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่

หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่

จะต้องอับอาย

แทบซุกแผ่นดิน

อย่าเย่ออย่าหยิ่งอย่าทำชิงชัง

อย่าคิดว่าดัง

แล้วไม่เดินจะเหิรเมฆิน

ดังก็มีแต่คนอุ้มโอ๋

โซแล้วทราม

กลับถูกหยามหมิ่น

เคยดังเคยดับอับจน

ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น

แม่ตาอย่าให้มีกลิ่น

หากตกลงดินกินข้าวเหมือนกัน