สองเวลา

สองเวลา - ศรัณย่า

Written by：สุรักษ์ สุขเสวี/จาตุรนต์ เอมซ์บุตร

ถึงแม้เราจะห่างกันไป ฉันก็ไม่หวั่น

ถึงแม้เราจะอยู่ไกลกัน ก็ไม่เหงาใจ

เพราะมีการบ้าน ที่ฝากกันทำ

ถ้าทำประจำ จะมีผลทางใจ

ก่อนจะนอน คิดถึงกันสักครั้งหนึ่ง

ยิ่งถ้านอนฝันถึงกัน ก็ยิ่งขอบใจ

ตื่นขึ้นมาคิดถึง อีกสักครั้งหนึ่ง

เพียงแต่ใจซึ้งถึงคน ที่ห่างไกลสายตา

สองเวลาก็พอแล้ว คงจะพอแล้ว

ถึงแม้เรายังไม่อาจพบ พบและพูดจา

ถึงแม้เธอยังไม่กลับมา ก็ไม่สำคัญ

ไม่มีจดหมายก็ไม่เป็นไร

แค่มีจิตใจ ส่งมาทักทายกัน

ก่อนจะนอน คิดถึงกันสักครั้งหนึ่ง

ยิ่งถ้านอนฝันถึงกัน ก็ยิ่งขอบใจ

ตื่นขึ้นมาคิดถึง อีกสักครั้งหนึ่ง

เพียงแต่ใจซึ้งถึงคน ที่ห่างไกลสายตา

สองเวลาก็พอแล้ว คงจะพอแล้ว

ไม่มีจดหมายก็ไม่เป็นไร

แค่มีจิตใจ ส่งมาทักทายกัน

ก่อนจะนอน คิดถึงกันสักครั้งหนึ่ง

ยิ่งถ้านอนฝันถึงกัน ก็ยิ่งขอบใจ

ตื่นขึ้นมาคิดถึง อีกสักครั้งหนึ่ง

เพียงแต่ใจซึ้งถึงคน ที่ห่างไกลสายตา

สองเวลาก็พอแล้ว คงจะพอแล้ว

สองเวลาก็พอแล้ว คงจะพอแล้ว

สองเวลาก็พอแล้ว คงจะพอแล้ว

สองเวลาก็พอแล้ว คงจะพอแล้ว

สองเวลาก็พอแล้ว