นิทานชาวนา

นิทานชาวนา - ไวพจน์ เพชรสุพรรณ

Composed by：Onpa Music

วันอาทิตย์ใจจิตมักง่าย

ทำคุณกับใครเหมือนไฟตกน้ำ

เล่าติดปากมาเราก็น่าจดจำ

นี่เป็นถ้อยคำกล่าวมานมนาน

นั่นเป็นของเก่าลือเล่านานแล้ว

เดี๋ยวนี้แหวกแนวผิดกว่าโบราณ

ไม่ว่าวันไหนซ้ำใจทั่วกัน

วันเสาร์ วันจันทร์ วันอังคารก็มี

คนคดในข้อ คนทรยศ

ก็ยังปรากฏไม่เลือกเดือนปี

มากมายโสมมทับถมทวี

มนุษย์ชั่วดีก็มีให้ดู

ขอนำเรื่องเก่ามาเล่าอีกหน

พี่น้องทุกคนอย่าว่าเป็นครู

นิทานที่ว่าคือชาวนากับงูเห่า

ฉบับกระเป๋าทุกคนย่อมรู้

ออกไปไถนาละเมื่อเวลาเช้าตรู่

เมื่อไปพบงูก็นึกเอื้ออารี

อากาศก็หนาวงูเจ้าตัวแข็ง

อ่อนเปลี้ยเพลียแรง

เหมือนสิ้นชีวี

สงสารจึงช่วยอุ้มด้วยปรานี

พออบอุ่นดีก็กัดชาวนาตาย

บางคนก็ว่าชาวนานั้นโง่

ไม่ควรไปโอ๋ กับสัตว์ดุร้าย

บางคนพูดซึ้งว่าถึงที่ตาย

ถึงที่เมื่อไรเพิ่งถึงคันนา

เพราะเราก็รู้ว่างูเป็นสัตว์

มีหน้าที่กัดคนสิ้นชีวา

ขาดทางติดต่อขาดหมอฉีดยา

ว่า โอโอโอโอ โอโอโอชาวนา

ก็มีหน้าที่ตาย ไม่อยากโทษงู

ที่ไม่รู้คุณคน

ควรหลีกให้พ้นจากสัตว์ดุร้าย

แต่สิ่งที่ว่าคิดแล้วน่าละอาย

คนกัดไม่ตายจึงมาเล่าให้ฟัง

กัดจิตกลัดใจถ้าเป็นไม้ก็พรุน

แบบเนรคุณชั่วช้าน่าชัง

เมื่อโซเซมาละล้าละลัง

อุ้มจนกระทั่งลุกยืนตัวตน

แต่พอได้ดีมั่งมีกลับเมิน

เหมือนวิหคเหิรไม่เห็นหัวคน

ช่างร้ายจริงหนอผู้ทรชน

คนลืมคุณคนละเหมือนงูเห่าเอย