ข้ออ้าง…คนเบิ๊ดใจ

ข้ออ้าง…คนเบิ๊ดใจ - ดอกอ้อ ทุ่งทอง

คำว่าบ่ว่าง

คือข้ออ้างของคนเบิ๊ดใจ

สินับนิ้วคอยท๋อได๋

เขาก็บ่หล๋อยมาหา

กลายเป็นส่วนเกิน

ที่เพิ่นหมางเมินเบิดค่า

มีสิทธิ์แค่ถ่าเวลา

ให้เขามาเคาะประตู

เสียโตเสียฮู้

ให้ผู้เขามีหลายใจ

สุดท้ายเลยน้ำตาไหล

ย้อยใส่หมอนข้างผ้าปู

มีแค่ความเหงา

กับความปวดร้าวเป็นหมู่

และหัวใจเหี่ยวหดหู่

อั๊กอยู่กับความเดี่ยวดาย

ทุ่มเทให้อ้ายไปเบิ๊ดสู่อย่าง

ฝากฝังให้เป็นผู้นำหัวใจ

ทุ่มเทให้อ้ายไปเบิ๊ดสู่อย่าง

ฮักจางอ้ายกะมาห่างเหินใจ

คืนมาบ่ครึ่ง

กับสิ่งที่น้องให้ไป

พอเบื่อแล้วสิผลักใส

ไล่ออกจากใจสั้นบ้อ

คำว่าบ่ว่าง

คือข้ออ้างของคนเบิ๊ดใจ

ถ้าหากอ้ายบ่เปลี่ยนไป

ให้ฟ้าวมาเคลียได้บ่

เส้นด้ายความฮัก

ยังถ่าอ้ายมาถักต่อ

เตียงนอนหมอนข้างยังรอ

มาง้อแน๋เด้อคั้นฮัก

ทุ่มเทให้อ้ายไปเบิ๊ดสู่อย่าง

ฝากฝังให้เป็นผู้นำหัวใจ

ทุ่มเทให้อ้ายไปเบิ๊ดสู่อย่าง

ฮักจางอ้ายกะมาห่างเหินใจ

คืนมาบ่ครึ่ง

กับสิ่งที่น้องให้ไป

พอเบื่อแล้วสิผลักใส

ไล่ออกจากใจสั้นบ้อ

คำว่าบ่ว่าง

คือข้ออ้างของคนเบิ๊ดใจ

ถ้าหากอ้ายบ่เปลี่ยนไป

ให้ฟ้าวมาเคลียได้บ่

เส้นด้ายความฮัก

ยังถ่าอ้ายมาถักต่อ

เตียงนอนหมอนข้างยังรอ

มาง้อแน๋เด้อคั้น

เตียงนอนหมอนข้างยังรอ

มาง้อแน่เด้อขั้นฮัก