ข้ามันลูกทุ่ง

ข้ามันลูกทุ่ง - ไท ธนาวุฒิ (Tai Tanawut)

Written by：วิเชียร คำเจริญ

ข้ามันลูกทุ่ง

ข้านอนมุ้งสี่สาย

ผูกด้วยเชือกจูงควาย

เอนกายแล้ว

สิ้นลำเค็ญ

ไม่ต้องสนใจ

มาดัดนิสัย

ข้าดอกบานเย็น

ข้ามันลูกทุ่ง

เอ็งก็คงเห็น

ข้าเป็นแค่คนชาวนา

ถ้าเอ็งมองข้า

หัวข้าล้าสมัย

สุดที่เอ็งทนได้

ตามใจเอ็งเถิด

แก้วตา

จะเปิ่นหรือเชย

ข้าก็ยังเคยมุ้ง

แบบของข้า

เอ็งอยากจะรัก

ข้าก็ไม่ว่า

เอ็งจะเกลียดข้า

ไม่ว่าสักน้อย

ไอ้หนุ่มบางไหน

มันใส่กางเกงหุ่นสวย

ถ้าเอ็งชัง

กางเกงขาก๊วย

คนสวยไม่ต้องมาคอย

ถ้าเจ้าบานเย็น

คิดไปเด่นในกรุง

เลิศลอย

อยากจะทิ้งข้า

ให้เศร้าหงอย

ข้าจะไม่คอยขวางตา

ข้ามันลูกทุ่ง

ข้านอนมุ้งสี่หู

ข้าพูดเอ็ง มึงกู

ฟังดูก็ตรงหนักหนา

ข้าชอบไทยเดิม

ข้าส่งข้าเสริม

คำพูดบ้านข้า

ข้าแต่งกับเอ็ง

เอ็งเป็นของข้า

ใครเรียกภรรยา

แต่ข้าเรียกเมีย

ไอ้หนุ่มบางไหน

มันใส่กางเกงหุ่นสวย

ถ้าเอ็งชัง

กางเกงขาก๊วย

คนสวยไม่ต้องมาคอย

ถ้าเจ้าบานเย็น

คิดไปเด่นในกรุง

เลิศลอย

อยากจะทิ้งข้า

ให้เศร้าหงอย

ข้าจะไม่คอยขวางตา

ข้ามันลูกทุ่ง

ข้านอนมุ้งสี่หู

ข้าพูดเอ็ง มึงกู

ฟังดูก็ตรงหนักหนา

ข้าชอบไทยเดิม

ข้าส่งข้าเสริม

คำพูดบ้านข้า

ข้าแต่งกับเอ็ง

เอ็งเป็นของข้า

ใครเรียกภรรยา

แต่ข้าเรียกเมีย