Thug Kaoy Tuey 7 歌詞
Thug Kaoy Tuey 7 - Carabao
Written by：Carabao
นับจากวัน
ที่ชายคนชื่อบัวลอย
ล้มหายตายจากเพื่อนฝูง
มะโหนกคนที่เคยทํานา
ก็บากหน้าไปเป็นพลทหาร
ทิ้งที่นาที่ถูกโกงเอาไป
ทิ้งคราดคันไถ
ทิ้งควายชรา
บัดนี้ก็เป็นเวลา
ผันผ่านมาได้ห้าหกปี
รอยไถยังฝังใจฝังกาย
ของลูกผู้ชาย
คนชื่อมะโหนก
ครั้งนายหนืด
นายทุนนายเงิน
ใช้อิทธิพลล่วงเกิน
คนยากคนจน
แสงตะวันสาดพรม
พื้นนาผืนเก่าที่
เคยเฝ้าทํากินมานมนาน
ความคิดแตกกระเจิดกระเจิง
กระจัดกระจาย
แต่ความหมายลึกลํ้า
รอยไถเจ้ากลายเป็นรอยแค้น
จากสองแขนของลูกผู้ชาย
แต่สมองยับยั้งชั่งใจ
อหิงสกะ อโหสิกรรม
ความทุกข์กดทับนับไม่ถ้วน
ที่นาที่สวนถูกเขาโกงเอาไป
ครั้งนายหนืด
นายทุนนายเงิน
ใช้อิทธิพลล่วงเกิน
คนยากคนจน
นับเป็นปี
ของชายนายทุนนายหนืด
ได้ไปเป็นถึงรัฐมนตรี
ประชาชนเลื่อมใสศรัทธา
ไม่ทราบที่มา
ของความยิ่งใหญ่
เขามีเงินซื้อทุกสิ่งทุกอย่าง
ซื้อความหวังอนาคตสดใส
ผลกรรมระดับตําบล
จะตกแก่ประชาชน
ทั้งประเทศไทย
ภาพของชายคนชื่อบัวลอย
เหยียบระเบิดร่างห้อย
ปกป้องอธิปไตย
ให้บรรดาผู้หลากมากร้าย
ได้อยู่กินอาศัย
อย่างมีหน้ามีตา
อันความรัก
กรุณา เมตตา ปรานี
ย่อมไม่มีสิ่งใดจะเทียบได้
จะให้หลั่งรดลงพื้นนา
จะไปนําไปพากันมาจากไหน
ในหัวใจของชาย
คนชื่อมะโหนก
ทบทวนมาถึงบทสุดท้าย
อโหสิกรรมหลับให้สบาย
นิ้วสอดโก่งไกส่งหัวตะกั่ว
โทรทัศน์หนังสือพิมพ์ลงข่าว
กลับกลายเป็นเรื่องราว
กลิ่นคาวโลกีย์
จนท่านหนืดเกือบต้องกลายเป็นผี
รอไว้วันพรุ่งนี้จะมีข่าวคืบหน้า