อ้ายจนทนได้บ่

อ้ายจนทนได้บ่ - มนต์แคน แก่นคูน (Monkan Kankoon)

Written by：อำไพ มณีวงศ์

หล่ะพี่ยังจนชายคนไฮ้

ถามก่อนเด้อหัวใจ

เธอทนได้กับอ้ายบ่

หล่ะมีเพียงใจให้คึดต่อ

แต่ความจนวนอยู่ใกล้

เธอทนได้บ่ละนางเอ๋ย

หล่ะหนทางฮัก

อุปสรรคยังอยู่ค้างเอ๋ย

คือความทุกข์เด้ออุกใจ

ถ่าพี่ไหวบ่น้อคำเอ๋ย

ผู้ก่ำกาพลาน้อย

หล่ะคันเธอคอยเธอถ่า

มีพงหนาอ้ายบ่หวั่น

สิสู้เพื่อฝันข้อยและเจ้า

เออ เออ เอ๋ย

เพียงเธอเว้าว่าสิรอ

ขอฟังคำเอ๋ย

โอ้เด้อแฟนอ้าย

ขอถามเจ้า

เรื่องฮักเฮาเปิดเผยความใน

อยากถามหัวใจ

ว่าอ้ายจนเจ้าทนได้บ่

คืออุปสรรค

ของความฮักที่ต้องให้รอ

หลายคราวกลัวท้อ

เจ้าจะรอพี่ได้ไหมนาง

ทุกทุกอย่าง

บนเส้นทางคนจนวุ่นวาย

เธอทนได้ไหม

ถามหัวใจตัวเองไหมหนอ

หากยินจากปาก

เธอที่รักคำเดียวว่ารอ

พี่คงบ่ท้อ

หากเจ้ารอจะขอสู้เพื่อนาง

ทางเดินกว้าง

มีพงหนามยากยิ่ง

ทางชีวิตอ้ายบ่นิ่ง

สิสูงขึ้นผลัดต่ำลง

หลายฮ้อยโค้ง

แต่พ้อบ่อนทางตัน

แรงใจฉันนั่นคือเธอ

สิฝ่าฟันดันดิ้น

ยุงหรือฮิ้น

บินตอมพร้อมสิไล่

คั่นแม่นเจ้ารับได้

สิขุดไม้ก่นตอ

เจ้าบ่ท้อพี่กะบ่ยอมถอย

มีเธอคอยเพียงฝัน

เมื่อยกะพลันหายสิ้น

เสียงคำหมิ่น

ว่าเฮาจนเจ้าทนได้บ่

รับได้บ่น้อ

คำคนเว้าว่าเจ้าต้อยต่ำ

คั่นเจ้าว่าพร้อม

อ้ายสิยอมลำบากตรากตรำ

เหนื่อยกายจะทำ

สุขประจำอยู่ที่หัวใจ

แฟนของอ้าย

อยากฮู้เด้หัวใจ

เจ้าทนได้หรือบ่

คั่นแม่นเจ้าบ่ท้อ

สิยอมสู้ทุกทาง

ถามเจ้าบ้าง

ทนได้บ่ความทุกข์

สุขอยู่ในหัวใจ

เจ้ารับไหวพี่ชายพร้อม