กลิ่นโคลนสาบควาย

กลิ่นโคลนสาบควาย - ก๊อท จักรพันธ์ (Jakrapun Kornburiteerachote)

Written by：ไพบูลย์ บุตรขัน

อย่าดูหมิ่นชาวนา

เหมือนดั่งตาสี

เอาผืนนาเป็นที่

พำนักพักพิงร่างกาย

ชีวิตเอยไม่เคยสบาย

ฝ่าเปลวแดด

แผดร้อนแทบตาย

ไล่ควายไถนาป่าดอน

เหงื่อรินหยดหลั่ง

ลงรดแผ่นดินไทย

จนผิวพรรณเกรียมไหม้

แดดเผามิได้อุทธรณ์

เพิงพักกายมีควายเคียงนอน

สาบควายกลิ่น

โคลนเคล้าโชยอ่อน

ยามนอนหลับแล้วใฝ่ฝัน

กลิ่นโคลนสาบควายเคล้า

กายหนุ่มสาว

แห่งชาวบ้านนา

ไม่ลอยเลิศฟ้า

เหมือนชาวสวรรค์

หอมกลิ่นน้ำ

ปรุงฟุ้งอยู่ทุกวัน

กลิ่นกระแจะจันทร์

หอมเอยผิวพรรณนั้นต่างชาวนา

อย่าดูถูกชาวนา

เห็นว่าอับเฉา

มือถือเคียวชันเข่า

เกี่ยวข้าวเลี้ยงเราผ่านมา

ชีวิตคนนั้นมีราคา

ต่างกันแต่ชีวิตชาวนา

บูชากลิ่นโคลนสาบควาย

กลิ่นโคลนสาบ

ควายเคล้ากายหนุ่มสาว

แห่งชาวบ้านนา

ไม่ลอยเลิศฟ้า

เหมือนชาวสวรรค์

หอมกลิ่นน้ำปรุงฟุ้งอยู่ทุกวัน

กลิ่นกระแจะจันทร์

หอมเอยผิวพรรณ

นั้นต่างชาวนา

อย่าดูถูกชาวนาเห็นว่าอับเฉา

มือถือเคียวชันเข่า

เกี่ยวข้าวเลี้ยงเราผ่านมา

ชีวิตคนนั้นมีราคา

ต่างกันแต่ชีวิตชาวนา

บูชากลิ่นโคลนสาบควาย