แค่นิยาย

แค่นิยาย - Retrospect

เคยถามใจ ว่าเหตุใดความรัก

เปรียบเหมือนแสงไฟส่องทาง

บางครา กลับเหมือนไฟเผาใจ

คงเหมือนกัน ดั่งตัวเธอและฉัน

บทแรกรักกันจะตาย

บทสุดท้ายคือน้ำตา

ล้มทั้งยืนแทบจะมลาย

ทุ่มเททั้งใจ ที่สุดต้องช้ำจนเจียนตาย

เตือนหัวใจให้พอเสียที

เรื่องราวที่มีให้มันจบลง

วันสุดท้าย ที่ใจจะจำว่าเคยรักใคร

รักที่ผ่านมา

ก็แค่นิยายไม่มีความหมาย

ก็แค่ฝันร้ายทรมาน

ลมหายใจ มันไม่มีความหมาย

หมดไม่เหลือความศรัทธา

ในคำว่ารักที่เข้าใจ

มันทรมาน มันทรมาน

ล้มทั้งยืนแทบจะมลาย

ทุ่มเททั้งใจ ที่สุดต้องช้ำจนเจียนตาย

เตือนหัวใจให้พอเสียที

เรื่องราวที่มีให้มันจบลง

วันสุดท้าย ที่ใจจะจำว่าเคยรักใคร

รักที่ผ่านมา

ก็แค่นิยายไม่มีความหมาย

ก็แค่ฝันร้าย

วันสุดท้าย ที่ใจจะจำว่าเคยรักใคร

รักที่ผ่านมา

ก็แค่นิยายไม่มีความหมาย

ก็แค่ฝันร้าย ทรมาน

นิยาย จบลงเพียงเท่านี้ พอแค่นี้

มันไม่เรื่องจริง

ตื่นจากฝันเสียที

ให้มันเป็นวันสุดท้าย

ที่ใจจะจำว่าเคยรัก

เป็นวันสุดท้ายยยยย ที่ใจจะจำ

ว่าเจ็บจากรักจนตายเพราะเธอ