สาวตำบักหุ่ง 歌詞
สาวตำบักหุ่ง - ศิริพร อำไพพงษ์ (Siriporn Ampaipong)
ตำตำตำ ตอกย่ำความจน
ต้องสู้ต้องทนทำมาหากิน
ผู้สาวบ้านนาพลัดถิ่น
เข้ามาขอแบ่งค่าแรงคนกรุง
หลายคราวตกงาน
ซมซานใต้ตึกสูงสูง
เลยได้มาขายตำบักหุ่ง
ถือสากตำครกอยู่ในเมืองใหญ่
สั่งตำปู ตำปลาร้า ตำไทย
มักแซบแบบใด๋
กะบอกกันไว้ก่อน
คนหล่อคนงาม
กินตำบักหุ่ง
บ่มีไผอายไผ
มูลมังปู่ย่าตายายเผิ่นฝากเอาไว้
ให้ทำมาหากิน
เป็นย่อนหน่อแนว
หรือเป็นย่อนพันธุกรรม
ได้ฟังหมอลำกลิ่นปลาแดก
ตวงหอมมาหิ่นหิ่น
กรุงเทพบ่แม่นบ้านเฮา
ข้าวใหม่บ่เคยโชยกลิ่น
บอกใจให้ชิน
ตำตำตำตำตำทำใจ
โป๊กโป๊กโป๊ก
เสียงสากตำครกก้องไกล
โลกยุคออนไลน์
รสชาติชีวิตก็ยังคือเก่า
ตำมาตำไปโดนใจตำตาผู้บ่าว
หัวใจว่างเปล่า
ก็เกิดอาการสั้นไหว
ช่วยเดินผ่านมา
พอให้แม่ค้าได้มีแฮงใจ
ยามพี่มากับสาวคราวใด
แอบจิ๊ดในใจคือเผ็ดตำบักหุ่ง
เป็นย่อนหน่อแนว
หรือเป็นย่อนพันธุกรรม
ได้ฟังหมอลำกลิ่นปลาแดก
ตวงหอมมาหิ่นหิ่น
กรุงเทพบ่แม่นบ้านเฮา
ข้าวใหม่บ่เคยโชยกลิ่น
บอกใจให้ชิน
ตำตำตำตำตำทำใจ
โป๊กโป๊กโป๊ก
เสียงสากตำครกก้องไกล
โลกยุคออนไลน์
รสชาติชีวิตก็ยังคือเก่า
ตำมาตำไปโดนใจตำตาผู้บ่าว
หัวใจว่างเปล่า
ก็เกิดอาการสั้นไหว
ช่วยเดินผ่านมา
พอให้แม่ค้าได้มีแฮงใจ
ยามพี่มากับสาวคราวใด
แอบจิ๊ดในใจคือเผ็ดตำบักหุ่ง