รอวันเธอเหงา

รอวันเธอเหงา - เอิร์น สุรัตน์ติกานต์ (Earn Suruttikarn)

Written by：ศราวุธ ทุ่งขี้เหล็ก

เจอะเธอในวันนั้น

ใต้คำบงการของคำว่าเหงา

แสงไฟในผับวับวาว

ซ่อนเงารักในแววตา

เมื่อต้องอยู่ตัวคนเดียว

เปลี่ยวใจหลายปีผ่านมา

ในยามที่เหงาเข้าตา

อยากมีคนมานั่งคอยเขี่ยให้

แลกเบอร์โทรกันไว้

เหงามาวันใดเผื่อใจตรงกัน

ทยอยเติมความสัมพันธ์

ก่อนเลื่อนขั้นเป็นคนรู้ใจ

แต่วันนี้เธอไม่โทรหา

ฉันมานั่งซังกะตาย

หรือเธอไปเหงากับใคร

ลาออกจากใจ

ฉันแล้วหรือไงคนดี

เคยเหงาถี่ถี่

สัปดาห์ละสี่ห้าครั้ง

แต่หมู่นี้ยังไงกัน

นานนานจะเหงาสักที

เมื่อไหร่จะเหงา

สัปดาห์ละครั้งก็ยังดี

รอวันเธอเหงา

เสาร์อาทิตย์ก็เงียบฉี่

ยามโทรไปหาก็ติดธุระทั้งปี

หรือเบื่อคนแถวนี้

จึงเปลี่ยนที่ไปเหงา

เคยเหงาถี่ถี่

สัปดาห์ละสี่ห้าครั้ง

แต่หมู่นี้ยังไงกัน

นานนานจะเหงาสักที

เมื่อไหร่จะเหงา

สัปดาห์ละครั้งก็ยังดี

รอวันเธอเหงา

เสาร์อาทิตย์ก็เงียบฉี่

ยามโทรไปหาก็ติดธุระทั้งปี

หรือเบื่อคนแถวนี้

จึงเปลี่ยนที่ไปเหงา

มานั่งฟังเพลงเบาเบา

เห็นคนอื่นเขามีคนจ้องตา

แต่ฉันไม่มีคู่มา

นั่งจ้องตาแต่กับความเหงา

กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนไป

เอาหัวใจให้คนอื่นเขา

กลัวเธอไม่ใช่คนเก่า

แค่คนเคยเหงาที่ฉันเฝ้ารอ