รอยไถ

รอยไถ - ชรินทร์ นันทนาคร (Charin Nuntanakorn)

Written by：ชรินทร์ นันทนาคร

โอ้ทุ่งบางเขน

แท้จริงเคยเป็นทุ่งรัก

ทุกคนรู้จนประจักษ์

เป็นทุ่งรักสมศักดิ์บาง

ไม่ทันไร

น้ำใจน้องมาจืดจาง

ทิ้งรอยไถห่าง

ทิ้งคนหลังให้ห่วงหา

โอ้อกเราเอ๋ย

เพราะเป็นเขย

ยามยากเข็ญ

เขาจึงหยามใจกันเล่น

ราวกับเห็นเป็นผักปลา

ได้เชยชิม

รสเดียวมิเอมอุรา

เหมือนคำเขาว่า

นารีนี้เปรียบน้ำไหล

มื้อเดียว

เจ้ามาถือไถแทนพี่

ผละหนี

อกผัวเร้นตัวอยู่ไหน

อยากเจอ

จะขอเชือดใจ

ล้างกันให้

มันสิ้นอายไป

เชือดใจให้สม

อยู่เพียงรอยไถ

มินานเท่าไหร่ก็ลบ

ฝนคงชะดินมากลบ

คงจะลบรอยที่ตรม

แต่รอยช้ำ

ช้ำเกินหาดินมาถม

ช้ำจนเหลือข่ม

ระทมยิ่งกว่ารอยไถ

อยู่เพียงรอยไถ

มินานเท่าไหร่ก็ลบ

ฝนคงชะดินมากลบ

คงจะลบรอยที่ตรม

แต่รอยช้ำ

ช้ำเกินหาดินมาถม

ช้ำจนเหลือข่ม

ระทมยิ่งกว่ารอยไถ