เสียดาย

เสียดาย - ม่อน วงเพียว (Mon Wong Pure)

Written by：กฤษณ์ โชคทิพย์พัฒนา/สีฟ้า

ท้องฟ้ามันครึ้ม

มันครึ้มออกอย่างนี้

มันเหงาทุกทีที่ได้มอง

ใจมันหาย

เสียงฟ้ามันร้อง

หยาดฝนหล่นเป็นสาย

ยิ่งหวั่นไหวยิ่งทำให้สับสน

นึกถึงคนที่เคย

คนที่เคยอยู่ตรงนี้

นึกถึงทุกทุกที

ที่เห็นฟ้าที่กว้างใหญ่

นึกถึงบางคนที่รักเสมือนดวงใจ

ที่เพิ่งจากไป

เสียดายที่วันนี้ไม่มีเธอ

ถึงรู้แก่ใจ

ว่าคงได้แต่ฝัน

ก็จะฝันรอคอยมันเรื่อยไป

อยู่อย่างนั้น

ใจยังจดจำ

เมื่อเธออยู่กับฉัน

ได้แค่ฝันก็ยังเปี่ยม

ด้วยความหมาย

นึกถึงคนที่เคย

คนที่เคยอยู่ตรงนี้

นึกถึงทุกทุกที

ที่เห็นฟ้าที่กว้างใหญ่

นึกถึงบางคนที่รักเสมือนดวงใจ

ที่เพิ่งจากไป

เสียดายที่วันนี้ไม่มีเธอ

อยากจะทำทุกสิ่ง

อยากจะทำทุกอย่าง

หากจะพอมีหวัง

ให้คืนวันมันย้อนไป

คืนวันที่ดี

อยากจะมีเธอข้างกาย

ให้เหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง

อยากจะทำทุกสิ่ง

อยากจะทำทุกอย่าง

หากจะพอมีหวัง

ให้คืนวันมันย้อนไป

คืนวันที่ดี

อยากจะมีเธอข้างกาย

ให้เหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง

อยากเห็นท้องฟ้า

เป็นอย่างวันนั้น

อยากขอให้เป็นดั้งเดิมทุกอย่าง

อยากขอให้เป็นไปอย่างที่หวัง

ให้เหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง

อยากจะทำทุกสิ่ง

อยากจะทำทุกอย่าง

หากจะพอมีหวัง

ให้คืนวันมันย้อนไป

คืนวันที่ดี

อยากจะมีเธอข้างกาย

ให้เหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง

อยากจะทำทุกสิ่ง

อยากจะทำทุกอย่าง

มีหวังให้คืนวันมันย้อนไป

คืนวันที่ดี

อยากจะมีเธอข้างกาย

ให้เหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง

อยากเห็นท้องฟ้า

เป็นอย่างวันนั้น

อยากขอให้เป็นดั้งเดิมทุกอย่าง

อยากขอให้เป็นไปอย่างที่หวัง

ให้เหมือนเดิมอีกครั้งหนึ่ง

อยากเห็นท้องฟ้า

เป็นอย่างวันนั้น

วันนั้น

ทุกอย่างเหมือนเดิม

อีกครั้งหนึ่ง