ไม่เห็นใคร

ไม่เห็นใคร - บูโดกัน (In Budokan)

Written by：สุภาวรรณ พวงงาม

ได้ยินเสียงหัวใจ

ร่ำร้อง

ก็เหมือนไม่เหลือ

เรี่ยวแรงต่อไป

ได้แต่ล้มตัว

ลงนอนทอดกาย

แค่อยากมองฟ้าให้นาน

อยู่ดีดี หัวใจ ก็ล้า

ก็เหมือนว่าฉันไม่มี

ความหมาย

มีแต่น้ำตา ที่นองหัวใจ

มันเหนื่อย

มันเหงาเกินทน

ปล่อยใจให้ช้ำ

ปล่อยชีวิตให้เจ็บ

ก็ไม่เห็นมีใครใส่ใจ

ไม่มีเหตุผล

ก็ไม่รู้เพราะใคร

แค่ใจมันไม่มีแรง

ได้แต่จมน้ำตา

อย่างนี้

จะล้างความทุกข์

ที่มีให้หาย

อยากคืนเรี่ยวแรง

ให้กับหัวใจ

เพื่อกลับ เป็นฉันคนเดิม

อยู่ดีดี หัวใจ ก็ล้า

ก็เหมือนว่าฉันไม่มี

ความหมาย

มีแต่น้ำตา ที่นองหัวใจ

มันเหนื่อย

มันเหงาเกินทน

ปล่อยใจให้ช้ำ

ปล่อยชีวิตให้เจ็บ

ก็ไม่เห็นมีใครใส่ใจ

ไม่มีเหตุผล

ก็ไม่รู้เพราะใคร

แค่ใจมันไม่มีแรง

ได้แต่จมน้ำตา

อย่างนี้

จะล้างความทุกข์

ที่มีให้หาย

อยากคืนเรี่ยวแรง

ให้กับหัวใจ

เพื่อกลับเป็นฉันคนเดิม

หากมีเรี่ยวแรง

สักนิดในหัวใจ

จะกลับเป็นฉันคนเดิม

แค่คนเหงาเหงา

คนเดิม