ฟองสบู่

ฟองสบู่ - Playground

Written by：อมรวุฒิ เมธสาตร์/กฤษติกร/Playground

ลม เป่าให้มันพลั่งพรู

เกิดเป็นฟองของน้ำสบู่

เด็กน้อยเฝ้าดู

จะลอยไปไกลเท่าไร

หนึ่งวันรื่นรม

ฉันนั่งมองเด็กร้องชื่นชม

ยิ่งเป่าก็ยิ่งสุขใจ

ลอยตามสายลม จินตนาการ

โลกของเด็กช่างแสนเบิกบาน

ไม่เหนื่อยมาแบกปัญหา

กู่ร้องเสียงดัง ยิ้มทุกเวลา

ขอให้ฟองลอยสูงสุดตา

ไปสู่ขอบฟ้าสีคราม

สวรรค์แสนไกล

มอง มันยิ่งได้รับรู้

เศรษฐกิจยุคฟองสบู่

มันไม่น่าอยู่

ยิ่งโตยิ่งเหนื่อยทุกวัน

ชีวิตทุกข์ทน

เพราะผู้ใหญ่มันต้องดิ้นรน

เลยอยากเป็นเด็กอีกครั้ง

ลอยตามสายลม จินตนาการ

โลกของเด็กช่างแสนเบิกบาน

ไม่เหนื่อยมาแบกปัญหา

กู่ร้องเสียงดัง ยิ้มทุกเวลา

ขอให้ฟองลอยสูงสุดตา

ไปสู่ขอบฟ้าสีคราม

สวรรค์แสนไกล

ลอยตามสายลม จินตนาการ

โลกของเด็กช่างแสนเบิกบาน

ไม่เหนื่อยมาแบกปัญหา

กู่ร้องเสียงดัง ยิ้มทุกเวลา

ขอให้วันคืนย้อนกลับมา

ให้เราได้เจอวันนั้น อีกครั้งในใจ

อีกครั้งในใจ