ลูกสาวใครหนอ 歌詞
ลูกสาวใครหนอ - ชาย เมืองสิงห์
Written by：สมเศียร พานทอง
ผูกสมัคร รักน้องมานาน
หญิงใดไม่ปาน
ลูกสาวแม่เลย
แจ่มจริงยิ่งไปกว่าใคร
เห็นจะลืมไม่ได้ ทรามเชย
รักไม่ กล้าเอ่ย
นานแล้วเคย ชอบกันมา
คิดจะหมั้นแก้วตา
เกรงใจหนักหนา
เกรงว่า แม่ยายจะชัง
แม่สรรค์กำเหนิด
เกิดลูกสาวสวยหรู
ทำบุญใด อยากรู้
กุศลจึงสร้าง
วัยน้องสิบแปดขวบปี
สมส่วนโสภี
พวกผู้ชายต่างหวัง
เก่งกาจสามารถยอมคน
ทั้งแก่นแสนซน น่ามลเก๋จัง
หลงรักน้อง อัดแน่นในอก
เหมือนตกขุมนรก
หัวอกละแทบพัง
สุดขมขื่น
เมื่อชายอื่นควงน้อง
ว่านด้วยเงินทอง
น้อง ก็เพ้อคลั่ง
จะควงใคร
เขา อย่าให้ เปลืองตัว
ด้วยลิ้นชายชั่ว
ที่ใช้เงินอำพราง
เขาเสียสตางค์
ก็นั่นเขาหวัง ตัวน้อง
ไอ้พี่มันจน เงินทอง
มองความดี พี่บ้าง
จะปิดประตู หัวใจ ไม่ให้เข้า
พี่เต็มใจ นอนเฝ้า
ทั้งทางประตู หน้าต่าง
ถึงน้องจะถือหน้าไพ่เหนือ
แต่ตัวเก็งพี่เหลือ
มันไกล้เกลือ กินด่าง
อย่าหลงผิด เลยนะคนดี
จงนึกถึงพี่
ก่อนน้ำตา น้องหลั่ง
จะรักเจ้า
เหมือนบ่าว ที่ภักดี
ขอเพียงปราณี
เจ้าอย่าให้พี่ ผิดหวัง
จะขอน้อง ให้สมศักดิ์ศรี
เจ้าอย่าทำ ให้พี่
ต้องรอคอย ฝันค้าง
ถึงแม่น้อง จะชังตัวพี่
ขอเพียงคนดี
โอนใจให้พี่บ้าง
ลูกสาวใครหนอ
ขอนะคนสวย
สงสารพี่นะ
โอ้น้องจ๊ะ คนสวย
สองแขน พี่จะช่วย
เป็นกำแพง กั้นกลาง
เอ๊ย โอ ละหน่าย
โอละหน่าย หน่อยเอ้ย
รักพี่มั่นทรามเชย
เจ้าอย่าทำเมินเฉย
เยาะเย้ย ให้ตรอมใจตายเลย
นวลนาง