เลยตามเลย

เลยตามเลย - โต๊ะ วสันต์ (Toh Wasan)

Written by：ประชา พงศ์สุพัฒน์ & นิติพงษ์ ห่อนาค/วสันต์ โชติกุล

หน่อย น้อย

นอย น้อย หน่อย

นอย หน่อย นอย น้อย

น้อย นอย

น้อย หน่อย

หน่อย น้อย

นอย น้อย หน่อย

คนเราก็ไม่เท่าไหร่

พอใจจะเป็นอย่างนี้

ใจคอมันร้อนมันรุ่ม

ไปให้คุ้มให้เข็ดเสียที

ใครจะมาจะไปไม่อยากบ่น

ใครจะทานจะทน

ไม่อยากเอ่ย

ใครจะเป็นยังไงไม่รู้

ไม่อยากเห็น

ใครจะตายจะเป็น

ก็เลยตามเลย

น้อย นอย

น้อย หน่อย

หน่อย น้อย

นอย น้อย หน่อย

ใจคนมันลึกเกินหยั่ง

ลับหลังก็ยังเปลี่ยนไป

ใจเดียวข้าวเหนียวตายนึ่ง

ใครไม่ซึ้งก็ปล่อยเขาไป

ใครจะมาจะไป

ไม่อยากบ่น

ใครจะทานจะทน

ไม่อยากเอ่ย

ใครจะเป็นยังไงไม่รู้

ไม่อยากเห็น

ใครจะตายจะเป็น

ก็เลยตามเลย

น้อย นอย

น้อย หน่อย

หน่อย น้อย

นอย น้อย หน่อย

จะไปจะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไป

จะเป็นอะไร

จะเป็นก็เป็นต่อไปต่อไป

หน่อย น้อย

นอย น้อย หน่อย

นอย หน่อย

นอย น้อย

น้อย นอย

น้อย หน่อย

หน่อย น้อย

นอย น้อย หน่อย

ใครจะมาจะไป

ไม่อยากบ่น

ใครจะทานจะทน

ไม่อยากเอ่ย

ใครจะเป็นยังไงไม่รู้

ไม่อยากเห็น

ใครจะตายจะเป็น

ก็เลยตามเลย