อยู่ไปเพลินเพลิน

อยู่ไปเพลินเพลิน - สุรสีห์ อิทธิกุล (Surasee Itthikul)

Written by：ติ๊ด/เขต

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่มีอะไรเกิน

ไม่มีอะไรหาย

อยู่ไปเพลินเพลิน

ทุกอย่างสบายใจ

ไม่เห็นจะเป็นอะไร

ไม่ทำให้ใครบ่น

หากไปเจอไฟ

ก็หลีกไปไกลไกล

ก็ร้อนจะตายไป

หลีกไปก็ไม่ร้อน

จิตจะคลุมเคลือ

หรือเบื่อเป็นบางตอน

ล้มตัวบนเตียงนอน

ตื่นมาก็ลืมหมด

เริ่มใหม่อาจจะดูหงอย

แล้วอีกหน่อยจะชอบใจ

ทุกข์สุดขีดก็ทนไหว

ไม่เหนื่อยหน่ายกับเรื่องเก่า

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่มีอะไรเกิน

ไม่มีอะไรหาย

อยู่ไปเพลินเพลิน

ทุกอย่างสบายใจ

ไม่เห็นจะเป็นอะไร

ไม่ทำให้ใครบ่น

เริ่มใหม่อาจจะดูหงอย

แล้วอีกหน่อยจะชอบใจ

ทุกข์สุดขีดก็ทนไหว

ไม่เหนื่อยหน่ายกับเรื่องเก่า

เจอะอะไรที่ดี

คงเป็นทีของเรา

เจอะอะไรร้ายเจอะอะไรร้าว

ก็ไม่เอาเก็บไว้

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่เห็นจะเป็นอะไร

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่เห็นมีใครบ่น

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่เห็นจะเป็นอะไร

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่ทำให้ใครบ่น

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่มีอะไรเกิน

ไม่มีอะไรหาย

อยู่ไปเพลินเพลิน

ทุกอย่างสบายใจ

ไม่เห็นจะเป็นอะไร

ไม่ทำให้ใครบ่น

เริ่มใหม่อาจจะดูหงอย

แล้วอีกหน่อยจะชอบใจ

ทุกข์สุดขีดก็ทนไหว

ไม่เหนื่อยหน่ายกับเรื่องเก่า

เริ่มใหม่อาจจะดูหงอย

แล้วอีกหน่อยจะชอบใจ

ทุกข์สุดขีดก็ทนไหว

ไม่เหนื่อยหน่ายกับเรื่องเก่า

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่เห็นจะเป็นอะไร

อยู่ไปเพลินเพลิน

ก็อยู่ไปเพลินเพลิน

อยู่ไปเพลินเพลิน

ไม่ทำให้ใครบ่น