วิมานดิน

วิมานดิน - นันทิดา แก้วบัวสาย (Nantida Kaewbuasai)

Written by：สุรักษ์ สุขเสวี/อภิไชย เย็นพูนสุข

ฝากรักเอาไว้

ฝากไปในแสงดวงดาว

ที่ส่องประกายวับวาวๆ

อยู่บนฟากฟ้า

ให้แสงสุกใสได้เป็นเสมือนดวงตา

คอยส่องมองเธอ

ด้วยแววตาแห่งความภักดี

เก็บฟ้ามาสาน

ถักทอด้วยรักละมุน

คอยห่มให้เธอได้อุ่น

อุ่น ก่อนนอนคืนนี้

ให้เสียงใบไม้ขับกล่อม

เป็นเสียงดนตรี

คอยกล่อมให้เธอฝันดี ๆ

ให้เธอเคลิ้มไป

เป็นวิมานอยู่บนดิน

ให้เธอได้พักพิง พิง

และนอนหลับใหล

เก็บดาวเก็บเดือนมาร้อยมาลัย

เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร

มาคล้องใจเราไว้รวมกัน

ก่อนฟ้าจะสาง

ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล

ยังอยู่กับเธอข้าง

เคียงกายอยู่ในความฝัน

ฝากเสียงกระซิบ

ฝากไปในสายลมผ่าน

ข้ามขอบราตรีที่

ยาวนานให้เธอฝันดี

เป็นวิมานอยู่บนดิน

ให้เธอได้พักพิง พิง

และนอนหลับใหล

เก็บดาวเก็บเดือนมาร้อยมาลัย

เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร

มาคล้องใจเราไว้รวมกัน

ก่อนฟ้าจะสาง

ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล

ยังอยู่กับเธอข้าง

เคียงกายอยู่ในความฝัน

ฝากเสียงกระซิบ

ฝากไปในสายลมผ่าน

ข้ามขอบราตรีที่

ยาวนานให้เธอฝันดี

ให้เธอได้อบอุ่นและนอนฝันดี

ให้เธอได้อบอุ่น อยู่ในวิมาน