Rung Law Khong Hun Lai Ka 歌詞
Rung Law Khong Hun Lai Ka - Error 99
Written by：Pichaya Payukvichian
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีหุ่นฟางตัวน้อยเกิดขึ้นมา
มันได้พบแต่ความสุข
และพบแต่ความรัก
ท่ามกลางทุ่งหญ้า
ที่สวยงาม
มาจนถึงวันนึงของหุ่นน้อย
ที่ยืนมองท้องฟ้า
ใต้สายลม
มีนกน้อยตัวหนึ่ง
โผบินและเล่นลม
บินมาชนหุ่นน้อย
จนสลบไป
เจ้าหุ่นฟางตัวน้อย
ช่างแปลกใจ
ที่ทำไมตัวนกน้อยมีสีดำ
ปลุกเจ้านก ให้ตื่น
และถามถึงเร็วพลัน
เจ้าตัวนั้นก็ตอบฉันชื่อกา
เมื่อทั้งสอง
ได้ทำความรู้จักกัน
เกิดความรู้สึก
น่าประหลาดใจ
เจ้านกน้อยก็บอกรัก
ก่อนหุ่นฟางก็ตกใจ
บอกกลับไปว่าฉันก็รักเธอ
นี่คือเรื่องราวของหุ่นฟาง
ที่ใครๆต่างมองไม่เห็น
นี่เป็นเรื่องเล่าที่ฟัง
ไม่ยากเย็นแต่จะเห็น
ความจริงของหุ่นฟาง
แล้วเจ้านกน้อยกับหุ่นฟาง
ก็ได้มีความรักที่ให้กัน
สนุกสนานกับความสุข
หยอกล้อขนานนั้น
จนทำให้ใครๆเค้าอิจฉา
จนเจ้านกน้อยออกหากิน
มันช่างบิน
ได้สวยงามกว่าใคร
หุ่นฟางน้อยก็ฉุดรั้ง
บอกนกน้อยว่าอย่าไป
แต่อย่างไรมันเกิดมาเพื่อบิน
บินไปเกาะต้นไม้ใหญ่
ข้างหุ่นฟาง
มีลูกไม้อีกทั้งและร่มใบ
มีลูกไม้ทำให้อิ่ม
และมีร่มให้พักพิง
ต่างจากหมวกฟางใบน้อย
นี่คือเรื่องราวของหุ่นฟาง
ที่ใครๆต่างมองไม่เห็น
นี่เป็นเรื่องเล่าที่ฟัง
ไม่ยากเย็นแต่จะเห็น
ความจริงของหุ่นฟาง
นี่คือเรื่องราวของหุ่นฟาง
ที่ใครๆต่างมองไม่เห็น
นี่เป็นเรื่องเล่าที่ฟัง
ไม่ยากเย็นแต่จะเห็น
ความจริงของหุ่นฟาง
มีใครบ้างอยากถูกทอดทิ้งไป
ให้ยืนอยู่เดียวดายทั้งน้ำตา
ได้แต่น้อยใจที่ฉันไม่เกิดมา
ไม่ได้มีความยิ่งใหญ่
เหมือนต้นไม้
แหละสุดท้ายเรื่องนี้
ก็จบลงด้วยความโศกเศร้าใจ
ของหุ่นน้อย
ไม่ใช่มันที่ไล่กา
แต่เป็นกาที่ทิ้งหุ่นน้อยไป
ไม่ใช่มันที่ไล่กา
กลับเป็นกาที่ทิ้งหุ่นฟางไป