กาแฟเที่ยงคืน

กาแฟเที่ยงคืน - Crescendo (เครชเชนโด)

Written by：อุทัย บุนทรีรัตน์/ชินพัฒน์ หงส์อัมพร

นาฬิกามันบอกเวลาเที่ยงคืน

ใจฉันยังคงตื่นไม่ยอมเข้านอน

ยังไม่ชินเท่าไหร่

ใครนะใครช่วยก่อน

ตอนที่ความเดียวดายมา

เยือนอีกครั้ง

อังให้มือมันอุ่นให้ความหนาวสั่น

ไอละอองในควันกาแฟเที่ยงคืน

ชิมรสความหมองหม่น

คนรักแปรเป็นอื่น

กลืนทุกความทรงจำในคืนโหดร้าย

อีกครั้ง ไม่พ้นวังวนเดิมๆ

ในโลกคนผิดหวัง

อยากซ้ำตัวเองให้จมลงไป

ยิ่งกว่านี้

กัดความขมให้จมลงลิ้นรสขื่น

จะฝืนดื่มแทนน้ำตา

แต่เท่าไรมันคงไม่ขมไปกว่า

ในรสแห่งความร้าวราน

อีกครั้ง ไม่พ้นวังวนเดิมๆ

ในโลกคนผิดหวัง

อยากซ้ำตัวเองให้จมลงไป

ยิ่งกว่านี้

กัดความขมให้จมลงลิ้นรสขื่น

จะฝืนดื่มแทนน้ำตา

แต่เท่าไรมันคงไม่ขมไปกว่า

ในรสแห่งความร้าวราน

กัดความขมให้จมลงลิ้นรสขื่น

จะฝืนดื่มแทนน้ำตา

แต่เท่าไรมันคงไม่ขมไปกว่า

ในรสแห่งความร้าวราน