กากับนกยูง

กากับนกยูง - สมยศ ทัศนพันธุ์ (Somyot Thatsanaphan)

Written by：สมยศ ทัศนพันธุ์

เจ้ากาขนดำ

อวดทำหยิ่งนัก

หมายมียศศักด์

ใฝ่สูง

อวดดีมิเบาเก็บเอาขนยูง

เข้าแซมหมายมุ่ง

แต่งปรุงขนเทียมยูงทอง

เสร็จพลันเยื้องกราย

เข้าไปร่วมฝูง

นกยูงเห็นต่างจ้องมอง

เจ้ากามิเกรงกับคำคะนอง

ซ้ำยังลำพอง

อวดมีขนทองเฉิดฉาย

ถูกเย้ยถูกเย้า

กระเซ้าให้เจ็บ

ทั้งแนบทั้งเหน็บ

ให้เจ็บให้ปวด

อวดทั้งกรีดกลาย

อับเฉาอีกซ้ำ

ชอกช้ำที่กลาย

ทั้งเจ็บทั้งอาย

นกยูงร้องตี

หนีไปในดง

รีบดึงขนยูงออกจากกายา

หวนมาหมายพึ่งเผ่าพง

เพื่อนชังมิยอมร่วมในฝูงพง

ซ้ำไล่ตีส่ง

เจ้าจึงสูญพงพวกกา

รีบดึงขนยูงออกจากกายา

หวนมาหมายพึ่งเผ่าพง

เพื่อนชังมิยอมร่วมในฝูงพง

ซ้ำไล่ตีส่ง

เจ้าจึงสูญพงพวกกา