เปลี่ยว 歌詞
เปลี่ยว - โอเด็ต
Written by：จิตรกร มงคลธรรม/อารียา พีรพงศ์เดชา
ผ่านมาตรงที่เดิม
ที่วันนั้นฉันเคยมีเธอ
ได้จูงมือกับเธอ
ได้ใกล้ชิดชี้ชวน
หยอกล้อชมจันทร์
ผ่านมาตรงที่เดิม
แต่วันนี้สองเราเลิกกัน
ไม่มีใครสักคน
ไม่มีแม้แสงจันทร์ที่เคยส่อง
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
เดียวดายอย่างนี้
ฉันก็เลยหวั่นหวั่น
ทางมันมืดมัว
หัวใจเลยสั่นสั่น
ฉันอยากโทรหาเธอ
อยากฟังเสียงเธอ
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
คนเดียวต้องเดินเหงา
จนเกินจะทน
ทางยังอีกไกล
ไม่มีใครซักคน
มันเปลี่ยวเกินห้ามใจ
ต้องโทรหาเธอ
อยู่ด้วยกันได้ไหม
อยู่ในสายด้วยกันก็พอ
ไม่ต้องปรากฏตัว
แค่อยากขอได้ยิน
แต่เสียงของเธอ
อยู่คนเดียวที่เดิม
ก็ถนนสายเดิมมืดมัว
ยิ่งเดินไกลยิ่งกลัว
ก็ใจฉันร้อนรนคิดถึงเธอ
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
เดียวดายอย่างนี้
ฉันก็เลยหวั่นหวั่น
ทางมันมืดมัว
หัวใจเลยสั่นสั่น
ฉันอยากโทรหาเธอ
อยากฟังเสียงเธอ
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
คนเดียวต้องเดินเหงา
จนเกินจะทน
ทางยังอีกไกล
ไม่มีใครซักคน
มันเปลี่ยวเกินห้ามใจ
ต้องโทรหาเธอ
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
เดียวดายอย่างนี้
ฉันก็เลยหวั่นหวั่น
ทางมันมืดมัว
หัวใจเลยสั่นสั่น
ฉันอยากโทรหาเธอ
อยากฟังเสียงเธอ
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
คนเดียวต้องเดินเหงา
จนเกินจะทน
ทางยังอีกไกล
ไม่มีใครซักคน
มันเปลี่ยวเกินห้ามใจ
ต้องโทรหาเธอ
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
เดียวดายอย่างนี้
ฉันก็เลยหวั่นหวั่น
ทางมันมืดมัว
หัวใจเลยสั่นสั่น
ฉันอยากโทรหาเธอ
อยากฟังเสียงเธอ
ทางเปลี่ยวเปลี่ยว
คนเดียวต้องเดินเหงา
จนเกินจะทน
ทางยังอีกไกล
ไม่มีใครซักคน
มันเปลี่ยวเกินห้ามใจ
ต้องโทรหาเธอ
ทางเปลี่ยวๆ