เบอร์ตอง

เบอร์ตอง - RachYO

Lyrics by：RachYO

Composed by：RachYO/Mingshan

Produced by：Mingshan

ตอนที่เธอจะไป

เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า

แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา

ก็กลับหาเราเหมือนเดิม

ฉันเองก็คิดถึง

แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง

ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง

วิงวอนเหลือเกิน

ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน

เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง

ที่คอยออดอ้อนในวันที่เหงา

แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน

ที่ต้องมานั่งผิดหวังอยู่เหมือนเดิม

Yeah เราก็คงต้องนั่ง

เศร้าอยู่เหมือนเดิม

จังหวะที่เธอเดินไปกับเขา

ไอ้คำว่าเราห่างไกลเหลือเกิน

แต่เราบังเอิญ

กลายเป็นคนที่มีความหวังอยู่นิด

และยังเฝ้ารอทุกเสาร์อาทิตย์

ถึงแม้ว่าเธอเป็นอรพิษ Yeah Yeah

ไม่สนใจคำนินทา

เธอแฮปปี้ฉันก็ปรีดา

อยู่แบบเงียบๆเหงาๆ

เฝ้าเธอกับเขาเหมือนดังนินจา

เธอคงมีเพชรนิลจินดา

Take Care ดูแลกินยา

ตัดภาพมาที่ตัวฉัน

ต้องนั่งผิดหวังซ้ำๆจนชินชา

เบอร์ตองทุกตอนคือเบอรฺ์ฉัน

แต่ถึงอย่างนั้น

ฉันไม่ใช่ตัวจริง

เพราะเธอก็ทิ้งกันอยู่ทุกครั้งไป

ตอนที่เธอจะไป

เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า

แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา

ก็กลับหาเราเหมือนเดิม

ฉันเองก็คิดถึง

แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง

ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง

วิงวอนเหลือเกิน

ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน

เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง

ที่คอยออดอ้อนในวันที่เหงา

แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน

ที่ต้องมานั่งผิดหวังอยู่เหมือนเดิม

ตอนที่เธอจะไปเคยคิดจะบอกมั้ย

พอถึงเวลาวันหยุด

แทบซุกมากอดไซร้

ใช่พอถึงเวลาไอ้เราก็ยอม

จะนอนจะมองจะสองวันไข้

หรือสามวันดีหรือ 4 วันตรอม

พอมองเวลาขึ้นมาสักนิด

ใจก็คิดว่าพอดีกว่า

โปรดอย่ากลับมาทุกวันอาทิตย์

ตอนเขาไปฟิตแถวคลองตลาด

ไม่อยากมูฟเป็นเลขาคณิต

ขอร้องเถอะ Sis มันทำใจลำบาก

ถ้าหากยังอยู่แบบนี้อีกนิด

บั้นปลายชีวิตคงไม่ใสสะอาด

ฉันไม่อยากจะกลายเป็น

เบอร์ตองทุกตอนคือเบอรฺ์ฉัน

แต่ถึงอย่างนั้น

ฉันไม่ใช่ตัวจริง

เพราะเธอก็ทิ้งกันอยู่ทุกครั้งไป

ตอนที่เธอจะไป

เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า

แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา

ก็กลับหาเราเหมือนเดิม

ฉันเองก็คิดถึง

แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง

ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง

วิงวอนเหลือเกิน

ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน

เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง

ที่คอยออดอ้อนในวันที่เหงา

แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน

ที่ต้องมานั่งผิดหวังอยู่เหมือนเดิม

ตอนที่เธอจะไป

เธอบอกว่าเธอจะไปกับเค้า

แต่พอไอ้ตอนเธอเหงา

ก็กลับหาเราเหมือนเดิม

ฉันเองก็คิดถึง

แต่พอบอกเธอแล้วมันไม่ถึง

ทำเอาฉันแทบซาบซึ้ง

วิงวอนเหลือเกิน

ฉันเพ้อถึงขั้นละเมอนอน

เธอทำอย่างกับฉันเป็นเบอร์ตอง

ที่คอยออดอ้อนในวันที่เหงา

แต่เธอมีเขาก็กลายเป็นฉัน

ที่ต้องมานั่งผิดหวังอยู่เหมือนเดิม